منبع: تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم- نوشته جعفر شهری
جمعیت تهران در سال ۱۳۰۱ شمسی ۱۹۶ هزار و دویست و پنجاه و پنج نفر بود .
مشاغل مجاز یا قانونی که در این دوره به ثبت رسیده است از اینقرار است:
درویش و قلندر- سی و سه نفر
سقا و معرکه گیر و سائل(گدا) ۵۲۶ نفر
دلال عقد و نکاح- هفده نفر
بیکاره های خانه ها – ۱۵۹ نفر
دلال محبت – یکصد نفر
معروفه- ۱۳۱۷ نفر
دعا نویس – ۲۵ خانه
رمال- ۲۳ خانه
تریاک فروشی -۲۲ دکان
عالم مذهبی- ۱۰۸ نفر
پیشنماز- ۱۰۳ نفر
مدرس- هیجده نفر
طلبه- ۲۱۰ نفر
واعظ-۹۲ نفر
روضه خوان -۳۹۱نفر
مداح- ۱۰۷ نفر
نوحه خوان- ۸۵ نفر
قاری قرآن- ۹۲ نفر
متولی و خادم مساجد و امامزاده ها – ۱۸۰نفر
معرکه گیر و مسئله گو – ۲۸ نفر
شعبده باز – شش نفر
بندباز- سه نفر
شهر فرنگی- هفت نفر
خیمه شب بازی – سه نفر
میمون باز و خرس و بز رقصان- پنج نفر
مار گیر و معرکه گیر – چهار نفر
مطرب دوره گرد – ۱۴ نفر
گردویی و دوغی و شربتی- ۳۲ نفر
سیرابی فروش – ده نفر
لبویی و باقلا فروش- بیست نفر
طبق کش- ۳۲ نفر
آب زرشکی و آب آلویی- هشت نفر
گلاب شکری- ۱۶ نفر
ارخالق( کهنه خر)- بیست نفر
طواف(فروشنده دوره گرد)۱۵۲ نفر
شیره خانه دار – شش نفر
عزب خانه دار – چهار نفر
زالویی- سه نفر
دلال ازدواج زن -۲۵ نفر
دلال ازدواج مرد – دو نفر
فرفره ای و وق وق صاحابی-۱۵ نفر
آهن و نعل پاره خری-۱۵۲ نفر
و اما مشاغل غیر مجاز که بهر حال شغل حساب میشدند از اینقرار است :
دزد خانه بر پرونده دار – بیست و یک نفر
دزد جیب بر پرونده دار – یازده نفر
دزد کف رو پرونده دار – هشت نفر
دزد دخل زن پرونده دار – دو نفر
دزد کیف انداز – چهار نفر
بقچه گردان – دو نفر
قمار باز خال سیاه بند – ۶۵ نفر
قمار باز ساده- ۲۵۰ نفر
دزد چارپا و دام و پرنده- ۷۰ نفر
مال خر و مال فروش- دوازده نفر
پرده گردان – چهار نفر
کفن دزد – دو نفر
زن خود فروش- ۵/۵درصد
زن تک پران – دو در صد
پا انداز زن – ۳۰۵ نفر …..

منبع: تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم- نوشته جعفر شهری