محبوبه مرادی: به دلیل متنی که ۳۰ اکتبر در مورد برگزاری یک « تجمع فریب» از سوی مجاهدین در فیسبوک نوشتم، ۴روز است مورد حمله شدید سازمان و همراهانش در پاریس هستم.
میدانم در انقلاب بزرگ ما،این مسئله اهمیتی ندارد. اما آنچه مرا واداشت بنویسم این بود که بخشی از این حملات از سوی کسانی به من شد که مدعی
هستند مجاهد نیستند اما چون مار غاشیه، به تو نزدیک می‌شوند، دوستی پیشه میکنند، ناگهان در دفاع از مجاهدین به تو نیش محکمی میزنند.
در خفا به تو خنجر زده، سر بلند میکنند و به سایرین لبخند میزنند.
مجاهدین یک رسم کهنه دارند و آن در پوست دیگری ظاهر شدن است،در حمله عراق به ایران
در لباس پیشمرگه های کرد وارد ایران شدند و چه بسیار هموطن کرد را کشتند.
«« امروز هم در قالب و یا از مجرای دوست،فعال سیاسی، نویسنده، سردبیر سایت خبری و غیره اهداف خود را پیش میبرند »» این افراد ابدا مجاهد نیستند اما در ارتباط با سازمان هستند.
مثال دیگر تعداد بیشماری اکانت های خبری در اینستاگرام است که ظاهراً مخالف ج.ا هستند و هیچ نشانی از مجاهدین در آن
نیست لیکن متعلق به سازمان هستند، دنباله کننده های بیشماری را جذب می‌کنند و ناگهان از مواهب سازمان مجاهدین پست آپلود میکنند.
پیش تر سازمان مجاهدین قصد داشت از در دوستی با من وارد شود، برای شرکت در مراسمات شان به من پیام دادند،مشخصا جملگی رد شد.
این تماس ها یقینا با کسان دیگری هم گرفته میشود، نه لزوما برای پیوستن به سازمان بلکه برای خفه کردن یا کنترل جبهه مخالف این سازمان در خارج از کشور.
این افراد حایل میان مجاهدین و مردمان عادی، می‌توانند دوستان نزدیک و صمیمی شما باشند تا مبادا علیه مجاهدین اقدامی کنید، اما اگر کردید دوستی و صمیمیت شان ، تبدیل به خنجر شده گلویتان را پاره میکند.

و ما گر ز سر بریده می ترسیدیم
در مجلس عاشقان نمی‌رقصیدیم

محبوبه مرادی