ترجمه مقاله واشنگتن تایمز: دعوت کنفرانس کنش سیاسی محافظه‌کاران از رضا پهلوی ، پسر آخرین دیکتاتور ایران ، برای کنفرانس امسال، اصول بنیادین CPAC را تضعیف می‌کند. تقویت رضا پهلوی نیز خطرات قابل توجهی برای اعتبار و قوام ایدئولوژیک آن به همراه دارد. مهمتر از آن، این به عنوان هدیه ای به تهران عمل می کند، با اولویت های امنیت ملی پرزیدنت ترامپ در تضاد است و سیاست دولت در قبال ایران را تضعیف می کند .

CPAC با حمایت از اقدامات سختگیرانه علیه سازمان‌ها و رژیم‌هایی که امنیت ایالات متحده را تهدید می‌کنند، مدت‌هاست که از یک موقعیت قوی امنیت ملی دفاع کرده است. یکی از مهم‌ترین تهدیدها، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است، بازوی محوری دولت ایران که توسط ایالات متحده به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی شناخته شده است.

علیرغم این واقعیت ها، رضا پهلوی به ارتباط نزدیک خود با شخصیت های ارشد سپاه افتخار می کند. با توجه به حمایت تاریخی CPAC برای اقدامات سختگیرانه علیه این گروه، این عمیقاً نگران کننده است. CPAC با فراهم کردن بستری برای کسی که ارتباط خود را با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دارد، پیام خود را در مورد ایران مخدوش می کند و ریاکار به نظر می رسد.

با توجه به سیگنال های متناقضی که برای متحدان و دشمنان ارسال می کند، این تصمیم می تواند به شدت به شهرت CPAC به عنوان مدافع منافع امنیتی آمریکا آسیب برساند. میلیون‌ها ایرانی مخالف رژیم فعلی وقایع این کشور را از نزدیک دنبال می‌کنند و دیدن رضا پهلوی در CPAC ضربه‌ای به دل می‌زند.

حمایت CPAC از دولت محدود و مخالفت با نخبه گرایی نیز با تصمیم دعوت از رضا پهلوی در تضاد است . سلسله پهلوی به لحاظ تاریخ و ماهیت خود معرف ضد این ارزش هاست. سلطنت در ایران قدرت را در دستان معدود غیر منتخب متمرکز کرد که منجر به اعمال حکومت اقتدارگرایانه و محدودیت های قابل توجهی در آزادی های فردی شد. سلسله پهلوی در زمان رضاشاه و پسرش محمدرضا شاه، مرکزیت و سرکوب بود.

از لحاظ تاریخی، رژیم پهلوی درگیر نظارت گسترده، آزار و اذیت سیاسی و سیاست‌های اقتصادی بود که به نفع نخبگان و تشدید نابرابری بود. ساواک، پلیس مخفی بدنام ایران در زمان شاه، با استفاده از شکنجه و اعدام به عنوان ابزار کنترل سیاسی، مخالفان را وحشیانه سرکوب کرد. شاه در سال 1975 همه احزاب سیاسی را منحل کرد و حکومت تک حزبی را اعلام کرد و در نهایت به سقوط او انجامید. این اقدامات اساساً با اصول CPAC مانند آزادی شخصی، پاسخگویی و شفافیت دولت در تضاد است.

CPAC با تأیید نماینده حکومت سلطنتی، خطر بیگانگی پایگاه خود را که برای حکومت دموکراتیک و رد ساختارهای قدرت استبدادی و موروثی ارزش قائل است، به خطر می اندازد. علاوه بر این، این تصمیم این اصل محافظه کارانه را که حکومت باید توسط مردم و برای مردم باشد، نه امتیاز ارثی عده معدودی، تضعیف می کند.

طرد مردم ایران از سلطنت، که در انقلاب اسلامی 1979 به اوج خود رسید، نشان دهنده انکار آشکار حکومت سرکوبگر و منفصل خاندان پهلوی است. نتیجه ربودن کشور توسط دشمنان تندرو مردم ایران، آمریکا و جهان آزاد بود. مردم ایران حتی اگر رهبران CPAC نتوانند آن را دریافت کنند. اعتراضات اخیر در ایران با شعارهایی مانند «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشد چه رهبر»، این احساس را بیشتر تأیید کرده است، که نشانگر تمایل گسترده‌ای برای اصلاحات واقعی دموکراتیک، فارغ از سایه‌های مستبدان سکولار و تئوکراتیک است.

با وجود این، دعوت CPAC از رضا پهلوی حاکی از بی اعتنایی به آرمان های دموکراتیک مردم ایران است. این حرکت را می‌توان به‌عنوان تأیید چهره‌ای تلقی کرد که نشان‌دهنده ایدئولوژی‌های واپس‌گرا و بی‌اعتبار به جای همسویی با نیروهای آینده‌نگر و دموکراتیک در ایران است . چنین موضعی با حمایت اعلامی CPAC از دموکراسی جهانی در تضاد است و خواسته ها و فضای سیاسی مردم ایران را نادرست معرفی می کند.

دعوت CPAC از رضا پهلوی برای کنفرانس 2025 یک اشتباه عمیق است. این امر پایبندی سازمان به اصول اعلام شده خود برای ارتقای امنیت ملی، دولت محدود و ارزش های دموکراتیک را به خطر می اندازد. این تصمیم خطر آسیب رساندن به یکپارچگی CPAC، بیگانه شدن حامیان آن، و تضعیف اعتبار آن در صحنه بین المللی را به همراه دارد.

برای اینکه CPAC به ماموریت خود وفادار بماند و جایگاه خود را به عنوان چراغی از ارزش های محافظه کارانه حفظ کند، باید در این دعوت تجدید نظر کند. همسویی با افرادی که میراث های اقتدارگرا و تهدیدات امنیتی بالقوه را نمایندگی می کنند یا با آنها مرتبط هستند، به منافع CPAC یا اعضای تشکیل دهنده آن خدمت نمی کند. در عوض، CPAC باید بر حمایت از افراد و سیاست‌هایی تمرکز کند که واقعاً منعکس‌کننده اصول آزادی، امنیت و دموکراسی است که مدعی آن است. این امر برای قوام و شهرت آن و برای هدف گسترده تر ترویج ارزش های دموکراتیک در سراسر جهان بسیار مهم است.

• ایوان ساشا شیهان استاد روابط عمومی و بین‌الملل و دانشیار دانشکده روابط عمومی در دانشگاه بالتیمور است.