مطالعه متن: الف) مدیریت مصرف و اصلاح الگوی استفاده

1. کاهش هدررفت شبکه آب شهری (نشت لوله‌ها، تلفات انتقال و توزیع که در تهران بالاست).
2. نصب کنتورهای هوشمند برای کنترل دقیق مصرف مشترکان پرمصرف.
3. افزایش تعرفه برای مصارف غیرضروری و تشویق به صرفه‌جویی با پلکان قیمتی.
4. فرهنگ‌سازی عمومی از طریق رسانه‌ها، مدارس و مساجد درباره ارزش آب.
5. استفاده از تجهیزات کاهنده مصرف (سرشیرها، فلاش‌تانک‌های دوحالته، آبیاری قطره‌ای در فضای سبز). ب) مدیریت شهری و فضای سبز
6. تغییر گونه‌های گیاهی فضای سبز شهرداری به گیاهان مقاوم به خشکی.
7. آبیاری فضای سبز با آب تصفیه‌شده فاضلاب، نه آب شرب.
8. ایجاد سیستم جمع‌آوری آب باران در ساختمان‌ها و فضاهای عمومی. ج) تأمین و بازچرخانی منابع آب
9. توسعه تصفیه‌خانه‌های فاضلاب و استفاده از آب بازچرخانی در صنعت و آبیاری.
10. کنترل برداشت بی‌رویه از منابع زیرزمینی و جلوگیری از حفر چاه غیرمجاز.
11. تغذیه مصنوعی سفره‌های آب زیرزمینی در مناطق جنوبی تهران با روان‌آب‌ها.
12. انتقال محدود آب بین‌حوضه‌ای تنها در شرایط اضطراری (با توجه به ملاحظات زیست‌محیطی). د) سیاست‌گذاری و نوآوری
13. ایجاد سامانه پایش هوشمند منابع آب و پیش‌بینی بحران‌ها.
14. حمایت از استارتاپ‌ها و طرح‌های فناورانه در زمینه تصفیه و صرفه‌جویی آب.
15. اصلاح مقررات ساختمانی تا ساختمان‌های جدید به سیستم بازچرخانی آب خاکستری مجهز باشند.
16. تشویق صنایع به استفاده از فناوری‌های کم‌مصرف و بازیافت آب صنعتی. هـ) اقدامات بلندمدت و پایدار
17. مدیریت یکپارچه منابع آب در سطح حوضه آبریز تهران–کرج–لار.
18. توسعه سیستم‌های جمع‌آوری و استفاده از آب باران در مقیاس شهری.
19. آموزش نسل جدید برای شکل‌گیری فرهنگ مصرف پایدار آب.
20. هماهنگی میان نهادهای مسئول (شهرداری، آبفا، محیط‌زیست، وزارت نیرو) برای اجرای طرح جامع آب تهران.

طرح اجرایی پنج‌ساله مدیریت بحران آب شهر تهران

دوره: ۱۴۰۵ تا ۱۴۱۰
هدف کلان: کاهش ۳۰٪ در مصرف سرانه آب شرب و افزایش ۲۵٪ در منابع تجدیدپذیر آبی شهر.

سال اول (۱۴۰۵): پایه‌گذاری و ارزیابی

اهداف: شناخت دقیق وضع موجود، کنترل فوری هدررفت، آغاز فرهنگ‌سازی.
اقدامات کلیدی:

1. ایجاد «ستاد مدیریت آب تهران» با حضور شهرداری، وزارت نیرو، سازمان محیط‌زیست، آبفا، دانشگاه‌ها.
2. بررسی دقیق نشت در شبکه انتقال و توزیع آب.
3. اجرای پروژه آزمایشی نصب کنتور هوشمند در مناطق ۲ و ۵ تهران.
4. آغاز کمپین گسترده رسانه‌ای «تهران تشنه است».
5. تصویب الزام استفاده از فلاش‌تانک و شیرآلات کم‌مصرف در ساختمان‌های نوساز.
   نتیجه مورد انتظار: کاهش ۳٪ هدررفت و آگاهی عمومی بالا برود.

سال دوم (۱۴۰۶): کنترل هدررفت و بازچرخانی اولیه

اهداف: کاهش هدررفت فیزیکی و آغاز استفاده از پساب تصفیه‌شده.
اقدامات کلیدی:

1. نوسازی ۲۰٪ از شبکه‌های فرسوده آب جنوب و مرکز تهران.
2. ساخت دو تصفیه‌خانه فاضلاب محلی کوچک در مناطق ۴ و ۲۲ برای آبیاری فضای سبز.
3. آغاز طرح جمع‌آوری آب باران در مدارس و پارک‌ها.
4. توسعه آموزش‌های صرفه‌جویی در مدارس و ادارات دولتی.
   نتیجه مورد انتظار: ۸٪ کاهش مصرف آب شرب در بخش غیرخانگی.

سال سوم (۱۴۰۷): اصلاح الگوی مصرف شهری

اهداف: تغییر رفتار مصرف‌کنندگان و استفاده گسترده از فناوری.
اقدامات کلیدی:

1. نصب ۵۰۰ هزار کنتور هوشمند برای مشترکان پرمصرف.
2. تعرفه پلکانی جدید آب (پر مصرف‌ها ۲ برابر تعرفه).
3. جایگزینی ۵۰٪ گونه‌های چمن و گل شهری با گیاهان مقاوم به خشکی.
4. اجباری شدن سیستم بازچرخانی آب خاکستری در ساختمان‌های جدید بالای ۵ واحد.
   نتیجه مورد انتظار: ۱۵٪ کاهش در مصرف سرانه و صرفه‌جویی سالانه ۱۰۰ میلیون مترمکعب.

سال چهارم (۱۴۰۸): توسعه زیرساخت‌های بازچرخانی و هوشمندسازی

اهداف: استفاده حداکثری از فاضلاب تصفیه‌شده و مدیریت هوشمند منابع.
اقدامات کلیدی:

1. بهره‌برداری از سامانه پایش هوشمند منابع آب تهران (GIS + IoT).
2. احداث سه تصفیه‌خانه جدید در شرق، غرب و جنوب تهران.
3. تغذیه مصنوعی آب‌های زیرزمینی با پساب تصفیه‌شده در مناطق جنوبی.
4. اتصال صنایع و کارگاه‌ها به شبکه پساب تصفیه‌شده برای استفاده غیرشرب.
   نتیجه مورد انتظار: ۲۰٪ افزایش استفاده از منابع بازچرخانی.

سال پنجم (۱۴۰۹–۱۴۱۰): تثبیت و پایداری

اهداف: نهادینه‌سازی فرهنگ صرفه‌جویی و تداوم پایداری منابع.
اقدامات کلیدی:

1. تدوین قانون جامع مدیریت آب تهران برای استمرار اقدامات.
2. ایجاد «مرکز نوآوری آب تهران» برای حمایت از استارتاپ‌های فناور.
3. توسعه زیرساخت جمع‌آوری آب باران در ۳۰٪ ساختمان‌های بزرگ.
4. ارزیابی نهایی و ارائه گزارش عمومی شفاف از نتایج طرح.
   نتیجه مورد انتظار:

۳۰٪ کاهش مصرف سرانه
۲۵٪ افزایش منابع قابل استفاده
کاهش وابستگی به انتقال آب بین‌حوضه‌ای

برآورد نتایج کلان

صرفه‌جویی سالانه حدود ۳۰۰ میلیون مترمکعب آب.
تأمین حدود ۲۰٪ آب فضای سبز و صنعتی از پساب تصفیه‌شده.
کاهش نشت شبکه به کمتر از ۱۰٪.
تثبیت سطح آب زیرزمینی در دشت تهران.