مركز حاميان حقوق بشر: عبدالفتاح سلطانى وكيل مدافع حقوق بشر به دنبال پايان دادن به اعتصاب غذاى ده روزه اش به همراه سه تن ديگر از مدافعان حقوق بشر يعنى سعيد مدنى، مهدى خدايى و اميرخسرو دليرثانى با ارسال پيامى ضمن تشكر از همه كسانى كه با ابراز نگرانى از اعتصاب غذاكنندگان درخواست پايان دادن به اعتصاب را داده بودند، گفته است كه مسوولان امور زندانها و زندانیان، فاعل مختار نبوده و مکلف به مراقبت و محافظت از زندانیان و در موارد بیماری موظف به رسیدگی به وضعیت آنان هستند.

متن نامه عبدالفتاح سلطانى به شرح زير است:

بنام خداوند جان آفرین
محرومیت از آزادی برای زندانیان سیاسی و عقیدتی محبوس در زندانهای ایران تنها یکى از جنبه هاى اسارت و زندانی بودن است. وجه دیگر آن را می توان اسارت و زندانی بودن در چنگال دردها و رنجهایی قلمداد کرد که بسیاری با آن دست و پنجه نرم می کنند و اسفناک اینکه به خاطر رویه غلط نادیده انگاری قوانین ومقررات حاکم، رهایی از قفس این دردها و رنجها مبتنی بر اراده و خواست مسئولان زندانها، قضات دادگاههای صادر کننده احكام و نفوذ نهادهای امنیتی و حتی بسته به سلیقه مأمور بندی است که زندانی در آن دوران حبسش را تحمل مى كند. در حالی که مسوولان امور زندانها و زندانیان، فاعل مختار نبوده و مکلف به مراقبت و محافظت از زندانیان و در موارد بیماری موظف به رسیدگی به وضعیت آنان هستند.

دیدن رنج و عذاب این اسیران در چنگال بیماری آنهم در شرایط محرومیت از آزادی که حتی برای معالجه و مداوای خود از آن محرومند، رنجی است دردناک که در لحظه لحظه زندگی سوهان جان و روح انسان است.

هر گونه روش اعتراضی به این رفتارهای غیر قانونی را آزمودم و به انتظار پاسخ نشستم شاید ثمری داده و به یاری زندانیان سیاسی و عقیدتی بیمار بشتابند و امکانات معالجه و درمان را برای آنان در بیمارستانی خارج از زندان فراهم كنند. اما پاسخی در خور نگرفتم به ناچار از تنها سرمایه زندگی خود؛ جانم، استفاده کردم تا دست کم بتوانم صدای این مظلومان در بند را به گوش آزادیخواهان ایران و جهان برسانم، باشد که مؤثر شود.

اینک قدمهای ناچیزی از طرف مسئولان زندانها در این راه برداشته شده است که می توان آن را شروعی برای تمکین به قوانین و مقررات دانست. هرچند گامهای برداشته شده معدود و ناچیز است و لازم است اساسآ روند رسیدگی به وضعیت زندانیان بیمار اصلاح شده و رسیدگی پزشکی به وضعیت زندانیان بیمار بدون مشكلات ادارى يا سليقه اى صورت پذيرد.

دوستان، یاران، همراهان و آزادگان عزیز!
پیامها و درخواستهای شما را برای شکستن اعتصاب غذایم دریافت کردم و مطمئن شدم که صدای ما و فریاد اعتراضمان که پژواک فریاد زندانیان بیمار است به گوش شما آزادگان رسیده است.اطمینان دارم که در پیگیری وضعیت پزشکی زندانیان بیمار با ما همراه خواهید بود.

با احترام به نظر شما بزرگان و آزادگان و با توجه به نگرانیهای شما عزیزان نسبت به سلامتی ام از آخرین ساعات شامگاه یکشنبه نوزدهم آبان اعتصاب غذای خود را می شکنم اما همچنان بر خواسته های خود هستم و چنانچه مسئولان زندان روند رسیدگی به وضعیت بیماران را اصلاح نكنند، به شیوه های مدنی دیگر اعتراض خود را ادامه خواهم داد و از شما آزادگان انتظار حمایت، همراهی و پیگیری این خواسته ها تا رفع هرگونه رفتارهای فراقانونی دارم. جسم و جان من وقف هموطنان عزیز،هم نوعان و همه آزادیخواهان جهان است پس حفظ این امانت برای خدمت به بشر است.

لازم می دانم ضمن قدردانی ازهمسر فداکار و صبورم معصومه دهقان و دخترم مائده که در تمام سختیها در کنار و همراه من بوده اند، از کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی، گروهها و نهادهای سیاسی، مدنی و حقوق بشرى از جمله سرکار خانم شیرین عبادی برنده صلح نوبل، جناب آقای محمد خاتمی رئيس جمهورى سابق ایران، جناب آقای عباس امیر انتظام قدیمی ترین زندانی سیاسی ایران، خانواده های محترم مرحوم سحابی، مهدی کروبی و زندانیان سیاسی و نیز خواهر محترم مرحوم هدی صابر، مادرقهرمان شهيد سهراب اعرابی، یازده نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی سالن 12زندان رجائی شهر، وکلای مرکز حامیان حقوق بشر، همكارانم در کانون مدافعان حقوق بشر، دوستان و فعالان ملی مذهبی در داخل و خارج از کشور، فدراسیون بین المللی جوامع حقوق بشر، گزارشگران بدون مرز، فعالان سازمانهای جبهه ملی خارج از کشور، هم بندیان محترم در بند ٣٥٠ اوین، ریاست و اعضای محترم هیأت مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز و همكاران گرامى ام خانمها مهناز پراکند، فریده غیرت، گیتی پورفاضل ، شیما قوشه، زهره ارزنى، مينا جعفرى و آقایان سید محمد هاشمی، سید محمد سیف زاده، مجید پور استاد، آرش کیخسروی، حسن کیا و یکایک ٤٨ نفر همکار گرانقدرم که نگران وضعیت اینجانب بوده اند تشکر كرده و دستهایتان را به گرمی می فشارم.

عبدالفتاح سلطانی
بند ٣٥٠ زندان اوین