جبهه دموکراتیک ایران: به مناسبت اول ماه می – یازده اردیبهشت روز جهانی پیکار کارگران بسیار فکر کردم که با توجه به شرایط پیش آمده که خانه کارگری ها و اعضای شوراهای اسلامی کار در سطح مدیر کل های وزارت کار قرار گرفته اند

و بی رحمانه ترین تصمیمات را برعلیه کارگران می گیرند وحداقل حقوق معادل یک چهارم هزینه های واقعی زندگی را برای کارگران تصویب می کنند ودر از بین بردن امنیت شغلی کارگران در این 30 و چند سال اصلی ترین نقش را داشته اند ، در رابطه با اول ماه می ویازده اردیبهشت چه حرف تکمیلی می توانم برای دوستانم و کارگران ودستمزد بگیران وکارمندان ایران بگویم . فکر کردم حداقل می توانم فرا خوانی بدهم واز کارگران وکارمندان وآموزگاران بخواهم که ما نباید همدیگر را تنها بگذاریم . ما نباید دنباله روی خانه کارگری ها وسرکوب گران کارگران بشویم آنها می خواهند روز پیکار گری کارگران را به جشن بی معنای هفته کارگر ومعلم تبدیل کنند . می خواهند کارگران را دوباره به سالن های استادیوم ورزشگاه آزادی یا جا های دیگر بکشانند ودر بیابانها ودور از شهر ها چندتا شعار وحرف پوشالی وتوخالی تحویل کارگران بدهند. در صورتی که جو حاضر نشان می دهد که کارگران حتا بدنه پایین شوراهای اسلامی یا انجمن صنفی های حکومتی هم تمایل به حضور در خیابانها واعلام اعتراضات خود ونمایش نیروی خود در میدان کارزار واقعی دارند. به همین دلیل از یارانم می خواهم که طرح حکومتی ها را خنثا کنند وهمه در صفوف همبسته ومتحد در روز اول ماه می در تهران به جلوی وزارت کار بیاییم و در خواست های خود را در آنجا فریاد بزنیم .کسانی هم که نمی توانند از شهرستان ها به تهران بیایند ، می توانند در شهرستان ها در جلوی فرمانداری ها ودر شهرهای بزرگتر جلوی استانداری ها گرد هم آئیم وهمبستگی طبقاتی خود را نمایش دهیم .برای رسیدن به حق وحقوق خود از راه مبارزه واتحاد تلاش کنیم . دنباله روی از نهادهای حکومتی مارا به این وضع انداخته است، یگانه راه، حرکت مستقل و همبسته ماست . روز اول ماه می یازده اردیبهشت ساعت 10 صبح جلوی وزارت کار در تهران و در شهرستانها ،جلوی فرمانداری ها واستانداریها دست در دست هم زنجیر اتحاد وهمبستگی را شکل دهیم . اگر یکبار طعم شیرین اتحاد را احساس کنیم بعد از آن می توانیم در همه محیط های کار به کنترل کارگری در کف کارگاه وکارخانه واداره ها