دانشجوآنلاين: با ساخت سد کمال خان در ولایت نیمروز افغانستان و رسیدن سهم آب هامون به حدود یک دهم ورودی طبیعی آن، آغاز مرگ هامون کلید خورد.
همچنین سدهای دیگری مانند “سد کجکی” در ولایت هلمند و “سد بغرا” در قندهار ساخته شده و برداشت های بی حساب دیگر هم در طول رودخانه، به دلیل افزایش جمعیت و افزایش سطح زیر کشت در افغانستان صورت می گیرد که مجموع این عامل ها، رمق هیرمند را کشیده است.
با این وضع، انداختن گناه خشک شدن هامون به گردن تغییرات اقلیمی و خشکسالی های چند سال اخیر چنان که معمولا عادت مقام های رسمی کشور است.ساده سازی مساله، گریز زدن از واقعیت ضعف دستگاه دیپلماسی در احقاق حق ایران، و انکار آسیب های ناشی از سد سازی است. در این میان، محمد باقر صدوق معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست، از معدود مقام های رسمی است که به گوشه ای از واقعیت اشاره می کند: «…در حالی که آب هیرمند در پشت مرزهای ایران به وسیله ی تلمبه و کانال های آب به زمین های کشاورزی بخصوص کشتزارهای خشخاش می ریزد، مقامات افغانستان معتقداند این که تالاب در مرزهای ایران خشکیده، مشکل ایران است.