دویچه‌وله: تنی چند از اعضای كميسيون انرژی مجلس ایران قصد پیگیری موضوع دکل نفتی گمشده در ایران با نام “دین” را دارند. دکل گمشده به ادعای برخی در قطر و به ادعای برخی دیگر در مکزیک مشغول به‌کار است. دکل دین ۷۸ میلیون دلار ارزش دارد.

تنی چند از اعضای کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی قصد دارند بعد از تعطیلات مجلس، موضوع دکل نفتی گمشده در ایران را پیگیری کنند.

پایگاه اینترنتی فرارو در گزارشی به ماجرای گم شدن این دکل نفتی پرداخته و ارزش این دکل را حدود ۷۸ میلیون دلار اعلام کرده است. به گزارش این پایگاه اینترنتی این دکل با نام “دین” در سال ۱۳۹۰ از یک شرکت خارجی خریداری شده است.

نادر قاضی پور، نماینده مجلس برای نخستین بار مدعی شده بود که دكل نفتی دين از تركيه خريداری شده اما وجود خارجی ندارد. بیژن زنگنه وزیر نفت هم مفقود شدن دکل نفتی متعلق به ایران را تائید کرد و گفت که با شکایت وزارت نفت پرونده‌ای در قوه قضائیه تشکیل شده و موضوع در دست بررسی است.

زنگنه همچنین در گفت‌وگو با رسانه‌های ایرانی تاکید کرده بود که مفقود شدن دکل نفتی مربوط به دولت گذشته (محمود احمدی نژاد) بوده است.

محسنی اژه‌ای سخنگوی قوه قضائیه روز یکشنبه (۷ تیر/ ۲۸ ژوئن) گفت: «تاکنون هیچ گزارش رسمی در مورد گم شدن دکل نفتی که این روزها بحث آن مطرح می شود، به قوه قضائیه نرسیده است.»

حسين اميری خامكانی، سخنگوی كميسيون انرژی مجلس تاكيد كرده كه قرار است پس از اتمام تعطيلات مجلس، موضوع دكل دين در دستور كار مجلس قرار گيرد تا ابعاد ماجرا معلوم شود.

به گفته وی هنوز گزارشی در خصوص این دكل نفتی خريداری شده، به کمیسیون انرژی مجلس ارائه نشده و از همين رو كل داستان در پرده‌ای از ابهام قرار دارد.

خامکانی افزوده: «دكل خريداری شده با نام دین هيچ‌وقت به ايران نيامده؛ البته اين مساله در دولت سابق رخ داده و حالا دولت يازدهم بايد پيگيری كند و موضوع را به سرانجام برساند.»

دکل دین در قطر یا مکزیک!

سيد حميد حسينی، از فعالان بازار فرآورده‌های نفتی می‌گوید هر چند که برخی می‌گويند دكل دین در قطر رويت شده اما من گزارشی را ديده‌ام كه در آن اشاره شده دكل حفاری كه قرار بود امروز در خليج فارس باشد، در آب‌های مكزيك مشغول به كار است.

به گفته وی این دکل در زمان تحریم‌ها توسط ایران خریداری شده است و احتمالا دلالان که در این میان حضور داشته‌اند، تلاش کرده بودند معامله دکل نفتی دین را جوش بدهند.

به گفته حسینی احتمالاتی در روند خرید این دکل وجود داشته و دکل درواقع خریداری شده اما فقط “قسط اول آن پرداخت شده و بعد از آن ديگر پولی از سوی ايران واريز نشده” و در نتيجه مالك دكل آن را به شركتی ديگر فروخته است.

احتمال دیگر از منظر وی اینگونه است که “واسطه‌ها قسط‌های بعدی را دريافت كرده‌اند اما پولی به فروشنده دكل نداده‌اند” و احتمال دیگر به گفته وی این است که “شركت تاسيسات دريايی با اطلاع از اينكه واسطه‌ها پول را به شركت فروشنده نمی‌دهند، آن را پرداخت كرده باشد.”

حسینی می‌گوید: «يك موضوع برای من مسلم است، و آن اين است که پول به شركت فروشنده نرسيده است، درست است كه اين پول از سوی ايران پرداخت شد اما در جيب دلالان و واسطه‌هايی است كه در اين قرارداد حضور دارند.»

به اعتقاد این فعال بازار فرآورده‌های نفتی، اگر اين دكل متعلق به ايران بوده، يعنی شركت فروشنده پول آن را گرفته بود، نمی‌توانست آن را به شركتی ديگر و به نقطه‌ای ديگر منتقل كند چون مالك آن ایران بوده است.

حسینی افزود: «حقيقت اين است كه ما پولی داديم و دكلی نداريم.»