بی‌بی‌سی: حسن روحانی این روز‌ها در نیویورک در چند صد متری مقر سازمان ملل متحد، همسایه دیوار به دیوار بهاره هدایت است.

رییس جمهوری ایران که برای شرکت در اجلاس سالانه مجمع عمومی به نیویورک سفر کرده، در هتل لوکسی در مجاورت برج دفتر نمایندگی آمریکا در سازمان ملل متحد اقامت دارد. روی دیوار شیشه‌ای این برج تصویری از بهاره هدایت، فعال جنبش دانشجویی زندانی نصب شده که توجه رهگذران را به خود جلب می‌کند.

خانم هدایت از سال ۱۳۸۸ در اوین زندانیست. او بنا بر اتهاماتی نظیر توهین به رهبری و ریاست جمهوری و تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب به هفت سال و نیم حبس محکوم شده است.

حدود یک ماه پیش اعلام شد که قاضی تصمیم گرفته است که یک حکم دیگر تعلیقی دو ساله زندان علیه او را به اجرا بگذارد تا مانع از آزادی وی شود.

بعید به نظر می‌رسد آقای روحانی عکس خانم هدایت را در همسایگی محل اقامت خود دیده باشد. او فقط با خودروی ضدگلوله تحت مراقبت شدید و آن هم از در پشتی هتل رفت و‌ آمد می‌کند.

بهاره هدایت اما اینجا تنها نیست. در کنار عکس او، تصاویر ۱۹ زندانی سیاسی زن از کشورهای مختلف دیده می‌شود که دولت باراک اوباما از سه هفته پیش کمپین «۲۰ زن را آزاد کنید» را برای آن‌ها به راه انداخته است.

سامانتا، پاور سفیر آمریکا که این کمپین را هدایت می‌کند، پیش‌تر در مورد این فعالان زندانی گفته بود: «با اعلام اسامی این زنان ما این پیام را به دولت‌هایشان و دیگران می‌فرستیم که ‌اگر می‌خواهید زنان را توانمند کنید به خاطر نظرات یا حقوقی که برای آن مبارزه می‌کنند آن‌ها را به زندان نیاندازید.»

با وجود کمپین خانم پاور، روشن نیست که پرونده خانم هدایت و سایر زندانی‌های سیاسی ایرانی در دیدارهای حاشیه‌ای مقامات جمهوری اسلامی و دولت آمریکا مطرح باشد.

اظهارات تازه جان کری و محمد جواد ظریف، وزیران امور خارجه دو کشور که روز شنبه در نیویورک دیدار کردند نشان می‌دهد که مشغله ذهنی طرفین اجرای توافق هسته‌ای و حل و فصل بحران سوریه است تا اوضاع حقوق بشر و زندانیانی مانند خانم هدایت.

الهه هیکس، مدیر سازمان همیاران برای حقوق بشر به بی‌بی سی فارسی می‌گوید: «مساله سوریه، داعش، توافق هسته‌ای و منافع ملی در خاورمیانه سبب شده که مساله حقوق بشر در ایران اولویتی برای دولت باراک اوباما نباشد.»

برخی مقامات ارشد دولت آقای روحانی نیز صراحتا وجود زندانی‌های سیاسی در ایران را رد کرده‌اند. محمد جواد ظریف چند ماه پیش در مصاحبه با شبکه تلویزیونی پی‌بی‌اس آمریکا گفته بود: ‌«ما افراد را به خاطر عقایدشان زندانی نمی‌کنیم.»

آقای ظریف تاکید کرد: «کسانی که قانون را زیر پا می‌گذارند، نمی‌توانند پشت عنوان روزنامه‌نگار یا فعال سیاسی پنهان شوند.»

این در حالیست که به عقیده عده‌ای از تحلیلگران از زمان به قدرت رسیدن حسن روحانی در جامعه ایران نیز حساسیت‌ها به مساله حقوق بشر به طور ملموسی کاهش یافته است.

علی افشاری کار‌شناس سیاسی در واشنگتن به بی‌بی سی فارسی می‌گوید: «بخش‌هایی از جامعه ایران به وعده‌های روحانی امید بسته‌اند و صبر کرده‌اند که مساله مذاکرات هسته‌ای به نتیجه برسد و فکر می‌کنند که دولت او بعد از آن می‌تواند در حوزه سیاست داخلی، گشایش آزادی‌ها و بهبود حقوق بشر اقداماتی انجام بدهد.»

آقای افشاری در عین حال بعید می‌داند که دولت آقای روحانی بتواند برای گشایش فضای سیاسی و آزادی زندان سیاسی مانند خانم هدایت کاری انجام بدهد.

این تحلیلگر می‌افزاید: «رییس جمهوری اختیارات قانونی محدودی در حوزه مسایل حقوق بشری دارد. دستگاه سرکوب از قوه مجریه مستقل عمل می‌کند. (آیت الله) خامنه‌ای هم پشتیبان اصلی محدودیت هاست. روحانی نه توان و نه خواست تقابل با (آیت الله) خامنه‌ای را دارد.»