رادیوفرانسه: دو روز پس از آنکه ترکی الفیصل، رییس پیشین سازمان اطلاعات عربستان، از رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران به عنوان “مرحوم مسعود رجوی” یاد کرد، این سازمان هنوز واکنش روشنی در تأئید یا تکذیب این خبر از خود نشان نداده است. سخنگوی سازمان مجاهدین خلق ایران در اظهاراتی کلی تنها گفته است که ادعای یکی از بانفوذترین شخصیت های سیاسی عربستان مورد “سوءتعبیر” قرار گرفته است.

بعد از اشغال عراق توسط آمریکا در سال ۲۰۰۳، رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران، مسعود رجوی، در هیچ سخنرانی علنی شرکت نکرد و هیچ تصویر به روزی نیز از او انتشار نیافت. این غیبت چندین ساله با سکوت خود سازمان مجاهدین خلق ایران به حدس ها و شایعات بسیاری در مورد سرنوشت رهبر سازمان مجاهدین خلق دامن زد. با این حال، اگر ادعای یک مقام نظامی آمریکایی، سرهنگ “وسلی مارتین”، مسئول حفاظت از سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق پس از اشغال این کشور در سال ۲۰۰۳ را ملاک قرار دهیم، مسعود رجوی در یک حملۀ نظامی زخمی شده و در اکتبر سال ۲۰۱۵/آبان سال ۱۳۹۴ نیز در فرانسه بوده است.

سرهنگ “وسلی مارتین” که از حامیان سیاسی سازمان مجاهدین خلق ایران نیز هست و در نشست های بین المللی و علنی این سازمان نیز به همین عنوان شرکت می کند، در هفتم اکتبر سال ۲۰۱۵ در پاسخ به سئوال یکی از اعضای کمیتۀ نیروهای مسلح سنای آمریکا دربارۀ سرنوشت رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران گفت : “مسعود رجوی در جریان یک حمله زخمی شد و اکنون در فرانسه به سر می برد و به همراه مریم رجوی هدایت سازمان مجاهدین خلق ایران را برعهده دارد.”

در این نشست سناتور “جو منشن”، از اعضای کمیتۀ نیروهای مسلح سنای آمریکا، می پرسد : “چه اتفاقی برای رهبر سازمان مجاهدین خلق افتاده است؟ می دانم که مریم رجوی اکنون رهبر این سازمان است. اما، چه اتفاقی برای شوهر او، مسعود، افتاده است؟ از سال ۲۰۰۳ هیچکس از او خبری ندارد. آیا کسی می داند چه بر سر او آمده است؟”

در پاسخ به این سئوالات گفتگوی کوتاهی میان سناتور “جو منشن” و مسئول حفاظت از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق، سرهنگ “وسلی مارتین”، در می گیرد که در زیر می خوانیم :
“- سرهنگ “وسلی مارتین” : آقای سناتور، مسعود رجوی در یک حمله زخمی شد.
-سناتور “جو منشن” : آیا زنده است؟ آیا او هنوز زنده است؟
-سرهنگ “وسلی مارتین” : بر اساس اطلاعاتی که دارم، بله، او زنده است.
-سناتور “جو منشن” : آیا او در اردوگاه لیبرتی در عراق است؟
-سرهنگ “وسلی مارتین” : خیر قربان.
-سناتور “جو منشن” : آیا او در ایالات متحد آمریکا است؟
-سرهنگ “وسلی مارتین” : خیر قربان.
-سناتور “جو منشن” : بالاخره او یک جایی باید باشد.
-سرهنگ “وسلی مارتین” : بر اساس اطلاعاتی که به دست آورده ام او در فرانسه است.
-سناتور “جو منشن” : آیا او دیگر رهبر سازمان مجاهدین خلق نیست؟
-سرهنگ “وسلی مارتین” : او هنوز در کنار مریم رجوی رهبری سازمان مجاهدین خلق را مشترکاً برعهده دارد.”
به این ترتیب، آنچه با استناد به اظهارات صریح مقام مطلع نظامی آمریکا می توان گفت، این است که مسعود رجوی پس از زخمی شدن در عراق به فرانسه منتقل شده و دست کم تا اکتبر/آبان ماه سال گذشته در این کشور بوده است.
محمدرضا روحانی، حقوقدان و عضو سابق شورای ملی مقاومت ایران، در گفتگو با رادیو بین المللی فرانسه می گوید : “آنچه قطعی است این است که آخرین پیام مسعود رجوی در هفتم آبان ماه ۹۴ شفاهی بوده و بعد از آن تاریخ مسعود رجوی دیگر حتا پیام شفاهی هم نفرستاده است.”

محمدرضا روحانی ویژگی بارز سازمان مجاهدین خلق ایران را عدم پایبندی این سازمان به شفافیت به ویژه در مورد سرنوشت و وضعیت رهبر آن، مسعود رجوی، می داند و می گوید : “در همان جلسۀ روز شنبۀ سازمان مجاهدین در “بورژه” که آقای ترکی الفیصل از مسعود رجوی تحت عنوان “مرحوم مسعود رجوی” یاد کرد، دیگر سخنرانان جلسه طوری صحبت کردند که انگار مسعود رجوی زنده است. البته، من امیدوارم که مسعود رجوی زنده باشد. زیرا، مشکلاتی که ایرانیان درون این سازمان دارند، به ویژه مشکل مربوط به حیات و زندگی آنان با حضور مسعود رجوی احتمالاً بهتر حل می شود. مسعود رجوی این قدرت را دارد که در مورد خروج اعضا و هواداران این سازمان از عراق تصمیم عملی بگیرد.”

محمدرضا روحانی می گوید که هیچکس از درون سازمان مجاهدین خلق ایران اطلاع ندارد و هیچکس هم نمی داند چرا سازمان مجاهدین به روشنی و به طور شفاف نمی گوید که آیا مسعود رجوی زنده است یا نه. این سازمان، به گفتۀ محمدرضا روحانی، طی سال ها حیات سیاسی اش استعداد و امکان پنهانکاری های شدید را حتا در میان اعضای خود به دست آورده است، به طوری که اعضای پیشین شورای ملی مقاومت ایران از جمله خود او که در چند متری سکونتگاه خانم مریم رجوی زندگی می کردند نمی دانستند که در درون تشکیلات سازمان مجاهدین چه می گذرد.

محمدرضا روحانی سپس می گوید : “من خودم شخصاً نمی دانم که اظهارات آقای ترکی الفیصل را باید به عنوان خبر در نظر بگیریم یا به عنوان شایعه. البته وقتی که آقای ترکی الفیصل می گوید “مرحوم مسعود رجوی” برای من همین گزاره یک خبر است. ترکی الفیصل هم آدم کمی نیست. او تحصیلات عالیه اش را در آمریکا انجام داده و سال ها مشاغل مهمی” از جمله ریاست سازمان اطلاعات عربستان را برعهده داشته است. خلاصه اینکه، به گفتۀ محمدرضا روحانی، ترکی الفیصل “آدمی است مجرب”، با اطلاع و باصطلاح دنیا دیده که بی حساب و کتاب کلمات و جملات را بر زبان نمی آورد. محمدرضا روحانی می گوید که به گمان او ترکی الفیصل “از سر مسامحه خبر فوت مسعود رجوی را اعلام نکرده، بلکه باصطلاح از دستش در رفته است.” دلیلش هم واضح است : “سازمان مجاهدین نمی توانسته از ترکی الفیصل بخواهد که متن سخنرانی اش را قبل از خوانده شدن به این سازمان نشان بدهد.”

اما در واکنش به سخن این شاهزادۀ سعودی در مورد سرنوشت رهبر سازمان مجاهدین، این سازمان، به گمان محمدرضا روحانی، تنها ابهام بیشتری ایجاد کرده است. زیرا، سخنگوی سازمان مجاهدین خلق ایران گفته است که سخن آقای ترکی الفیصل “سوءتعبیر شده است”. یعنی اینکه سخنگوی سازمان مجاهدین “حاضر نشده بگوید که بالاخره خبر فوت آقای مسعود رجوی درست است یا غلط.” عضو پیشین شورای ملی مقاومت ایران سپس می افزاید : “آنچه قطعی است این است که آخرین پیام مسعود رجوی در هفتم آبان ماه ۹۴ شفاهی بوده است و بعد از آن تاریخ هم مسعود رجوی دیگر حتا پیام شفاهی هم نفرستاده است.”

محمدرضا روحانی می افزاید که به نظر او آنچه اکنون در “اُور-سور-اُواز” (مقر سازمان مجاهدین در حومۀ شهر پاریس) می گذرد، این است که “چگونه خبر ترکی الفیصل دربارۀ مسعود رجوی را هدایت کنند، چرا که این خبر تاثیرات بسیار جدی بر بدنه و پایه های سازمان مجاهدین خلق ایران می گذارد.”

در پایان محمدرضا روحانی می گوید : “بنابراین، اولاً من امیدوارم که مسعود رجوی زنده باشد چون او مشکلاتی را که خودش ایجاد کرده و یا ایجاد شده اند راحتتر می تواند حل کند. و ثانیاً حتا اگر مسعود رجوی فوت کرده باشد امیدوارم جانشینان او به فکر حل همین مشکلات از جمله حل مشکل رهبری سازمان مجاهدین باشند.” محمدرضا روحانی ابراز امیدواری کرده است که سازمان مجاهدین خلق در پی رهبری نباشد که همانند مسعود رجوی همواره و به تنهایی دربارۀ جزیی ترین امور این سازمان تصمیم گرفته است و ثانیاً این سازمان بتواند همانند گذشته خود را به جامعۀ ایران وصل کند.