رادیوفرانسه: فرشاد مؤمنی، اقتصاددان در ایران، در گفتگویی با روزنامۀ “آرمان” گفته است که فقر کارد به استخوان بخش بزرگی از جمعیت ایران رسانده است به طوری که در ده سال گذشته خانوارهای ایرانی ناگزیر از صرفه جویی در مصرف مواد پروتئینی، لبنی، حتا میوه و مواد نشاسته ای مانند برنج و نان بوده اند.

به گفتۀ فرشاد مؤمنی چنین درجه ای از صرفه جویی نشانۀ این است که کارد به استخوان مردم رسیده است، زیرا “در شرایط عادی هیچکس این صرفه جویی ها را که مستقیماً به حیاتش مربوط می شود انجام نمی دهد، مگر آنکه جز آن چاره ای نداشته باشد.”

فرشاد مؤمنی رشد اقتصادی سال ۹۵ ایران را نامطلوب و “بدون کیفیت” توصیف کرده و آن را همچنان اسیر “خام فروشی، دلالی، سوداگری و ترویج تجارت پول” دانسته است که، به گفتۀ او، نه قادر به ایجاد شغل است و نه نجات کشور از بند مشکلات و معضلات اقتصادی و اجتماعی عدیده. فرشاد مؤمنی در ادامه افزوده است که این ساختار اقتصادی دلال و غیرموّلد، تلقی مدیران اقتصادی کشور را نیز رقم زده است به طوری که مدیریت اقتصادی در ایران “به طرز افراطی تحت تاثیر منافع بخش های غیرموّلد است.”

فرشاد مؤمنی سپس گفته است برای نمونه بخش مهمی از منابع کشور صرف منافع دلال های خودرو شده و دولت با استناد به تحول کوچکی که در این بخش روی داده نتیجه گرفته است که وضع عمومی مردم بهبود یافته است.
فرشاد مؤمنی در پایان خطاب به دولت حسن روحانی گفته است که خیلی به گزارش صندوق بین المللی پول در مورد نرخ رشد اقتصادی سال ۹۵ استناد نکند، زیرا، این گزارش، همانند سال های گذشته، بر اساس دستکاری های داخلی در آمار و اطلاعات اقتصادی و “بازی های فرصت طلبانه” تنظیم شده است. او گفته است که در حال حاضر در جامعه با بحران وسیع بی اعتمادی در خصوص همین بازی ها و دستکاری های آماری روبرو هستیم که دیر یا زود به سازمان های بین المللی نیز سرایت خواهد کرد.