رادیوفرانسه: در ماه‌های اخیر، با ملموس تر شدن احتمال رفع تحریم‌ها، هیئت‌های اقتصادی و سیاسی کشورهای اروپایی عازم ایران شدند تا زمینه را برای از سرگیری مبادلات تجاری آماده سازند که یکی از این موارد هیئت یک صد نفره فرانسه بود که طی اقامت خود در تهران به بررسی نیازهای صنعتی ایران، به ویژه در زمینه صنایع خودروسازی پرداخت.

در رابطه با این رفت وآمد‌های سیاسی – اقتصادی نام یک بانوی ایرانی به میان آمده است. بانویی که به نوشته نشریه «ابسسیون» هم از زیبایی نفس گیری برخوردار است و هم مردان اهل سیاست و تجارت، حسرت دسترسی به دفتر تلفن و ارتباطات او را دارند، بانوی ایرانی‌ای که در ضیافت‌های مجلل اروپا هرجا که حاضراست چشم‌ها را متوجه خود می‌کند. این بانوی ایرانی کیست؟ به مقالهٔ نشریه ابسسیون، درباره این بانوی ایرانی بازخواهیم گشت.

و اما اوکراین و بحران سیاسی در شرق این کشور، ربوده شدن صد‌ها دختر دانش آموز در نیجریه، توسط اسلامیون مسلح «بوکوحرام»، همچنان از موضوعات عمده روزنامه‌های امروز هستند.

بُوکُوحرام، گروه مسلح اسلامی نیجریه همچنان صد‌ها دختر جوان دانش آموز را در اسارت خود دارد واعلام کرده است که آن‌ها را به فروش خواهد رساند.
ازهنگام ربوده شدن این دختران، از یک خوابگاه شبانه روزی، حدود دو هفته می‌گذرد. از آن هنگام در بسیاری از نقاط جهان مردم عادی و زنان و مردان سیاسی با انجام تظاهرات و پیامهای حمایتگر خواستار آزادی این جوانان بی‌گناه و بازگشت آنان به آغوش خانواده شده‌اند، ولی هنوز خبری از محل نگهداری و آزادی احتمالی آنان در دست نیست.

فیگارو روزنامه صبح پاریس ازجمله روزنامه‌هایی است که موضوع دختران ربوده شده را دنبال می‌کند. فیگارو در شماره امروز خود می‌نویسد: رویداد ربوده شدن دختران جوان دانش آموز افکار عمومی را به شدت تحت تاثیرقرارداده است.
میشل اوباما، همسررئیس جمهوری آمریکا، در حساب توئیتر خود، با امضای طومار حمایت از مادران دختران ربوده شده، نوشت: ما برای دختران و مادران نیجریه‌ای دعا می‌کنیم و خواستار بازگشت ربوده شدگان به آغوش خانواد‌هاشان هستیم.

ملالا یوسف زای دخترجوان شانزده ساله پاکستانی نیز، که از ترورطالبان جان سالم برده، در لندن دختران ربوده شده را خواهران خود خطاب کرده و گفته است که وقتی این خبر را شنیدم احساس کردم که باید از آن‌ها سخن بگویم. فیگارو می نویسد: فرانسه، آمریکا و انگلستان در حال حاضر کارشناسانی را به منطقه اعزام داشته‌اند تا دولت مرکزی نیجریه را در رد یابی و آزادی دختران ربوده شده یاری نمایند.

و اما بازمی گردیم به بانوی ایرانی مقیم پاریس که اُبسسیون از وی با عنوان «الههٔ تجارت» یاد می‌کند. نام این بانوی ایرانی «شاه پری زنگنه» است.
اُبسسیون می‌نویسد: روزسوم فوریه هواپیمای اختصاصی‌ای که عازم تهران بود با خود مهم‌ترین سرمایه داران، صاحبان صنایع و کارفرمایان فرانسه را همراه داشت. هرچند که شاه پری زنگنه در میان این غول‌های سرمایه داری فرانسه در هواپیما حضورنداشت، ولی اکثریت قریب به اتفاق این مدیران قبل از پرواز به ایران از مشورت‌های شاه پری برخوردارشده بودند. زیرا شاه پری جزو نادر چهرهای سر‌شناس فرانسه است که در ایران‌زاده شده و همچنان روابط نزدیکی با محافل ایرانی دارد. دو ماه مانده به سفر صاحبان صنایع فرانسه به ایران، همه این مدیران برجستهٔ ثروت ساز به دنبال شماره تلفن دستی شاه پری می‌گشتند.

اُبسسیون می‌نویسد: شاه پری از بیست سال پیش به عنوان یکی از برجسته‌ترین کار‌شناسان صنایع و سرمایه گزاری برای صاحبان صنایع فرانسه میان پاریس و خاورمیانه در رفت و آمد است.
اوعلاوه بر زیبایی محسورکننده، ازچنان قدرتی در تحلیل‌های اقتصادی برخورداراست که اکثر کارفرمایان بزرگ، اطلاعات و نظرات او را با ورق زر می خرند و نظرگاه‌های او به دقت می‌شنوند.

اُبسسیون می‌افزاید: شاه پری زنگنه از دوران کودکی میان میلان و تهران در سفربوده و زندگی شاه پریان را داشته است.
مادر او پریرخ شاه یالانی (پری زنگنه) از برجستگان آواز اپرای دوران پیش از انقلاب است که برای اجرای برنامه دائم میان میلان ایتالیا و تهران در سفر بوده و دختر خود را نیز به همراه داشته است.

اُبسسیون می‌افزاید: شاه پری در اوائل دهه هفتاد میلادی، در حالی که کودکی بیش نبود، تصادف دهشتناک مادرش در یک تصادف رانندگی را تجربه کرد که به بهای از دست دادن بینائی و نهایتاً پایان کار خوانندگی مادرش در اپرا تمام شد.
پری زنگنه، به دنبال ازدست دادن بینائی، به موسیقی سنتی ایران روی آورد و از این طریق به صورت درخشانی به حیات هنری خود ادامه داد.

سال ۱۹۷۹ سال انقلاب اسلامی در ایران، مانند بسیاری از خانواده‌ها، برای خانواده زنگنه نیز سال تغییرات سرنوشت ساز بود.
ملایان مسلمان حکومت شاه را سرنگون کردند و پدر زنگنه نیز مانند بسیاری از صاحب منصبان آن دوران با دخترسیزده ساله‌اش، شاه پری با ایران وداع کرد و در فرانسه رحل اقامت افکند.

اُبسسیون می‌نویسد: در پاریس دوران دیگری برای خانواده زنگنه آغاز شده بود. در پاریس نسل دوم زنگنه‌ها از جمله شاه پری، زندگی تازه‌ای را بنا نهادند که علاوه برشاه پری از دو تن دیگر، لیلا اعظم زنگنه تحلیلگر و تاریخ نگار و امیرا سزار هنرپیشه سینما می‌توان نام برد.

پری زنگنه پس از انقلاب ترجیح داد در ایران بماند و به کار موسیقی ادامه دهد. وی در سال‌های اخیراز کار کناره گرفته ولی همچنان در ایران باقی مانده است.

اُبسسیون در ادامه به زندگی شاه پری می‌پرازد و می‌نویسد: شاه پری درسال ۱۹۸۹ در حالی که بیست و چهار سال بیشتر نداشت، در یکی از سواحل پر جلال و جبروت اسپانیا با عدنان خاشوقی میلیاردرعربستان سعودی آشنا شد که این آشنائی یک سال بعد به ازدواج کشید و مراسم ازدواج در شهرمکه برگزار شد.
عدنان خاشوقی پنجاه و پنج ساله با دو همسرانگلیسی و ایتالیائی عاشق شاه پری شده بود و پیشنهاد ازدواج او ازسوی شاه پری پذیرفته شد.
لازم به یاد آوری است که به نوشته نشریه عدنان خاشوقی ثروت هنگفت خود را از طریق میانجگیری در فروش تسلیحات آمریکائی به کشورهای خاورمیانه از جمله عربستان سعودی به دست آورده بود.

اُبسسیون در ادامه به روابط شاه پری و نقش او در تجارت میان ایران و فرانسه می‌پردازد و می نویسد: شاه پری در سال‌های دهه دو هزار میلادی به کریستوف دو مارژوری مدیرعامل شرکت توتال در رسیدن به قرار دادهای کلان نفتی و گرفتن سهم عظیم در ذخایر نفت و گاز در پارس جنوبی کمک کرد. به نوشته نشریه این عملیات با کمک خاندان هاشمی رفسنجانی امکانپذیر شد.

شاه پری همچنین به شرکت عظیم فرانسوی استفاده بهینه از آب «وی واندی» کمک کرد تا در تهران ضمن آشنایی با رضا امرالهی معاون وقت وزارت انرژی قرار داد عظیمی را با وی به امضا برساند.
دراین قرار داد «وی واندی» تعهد کرده بود سامان دهی و سازماندهی شبکه آب شمال تهران را برعهده بگیرد که با آغاز و تشدید تحریم‌های بین المللی عملیات اجرایی این قرارداد همچنان عقیم مانده است.

اُبسسیون در ادامه به سفرهای شاه پری به اسپانیا وچگونگی روابط دوستانه وی با دربار اسپانیا می‌پردازد و می‌نویسد به علل خانوادگی دربار اسپانیا از این روابط امروز چیزی باقی نمانده است.
نشریه فرانسوی با نگاهی گذرا به رکود تجارت و اقتصاد بین المللی ایران و غرب در دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد می‌نویسد: در سال دو هزار و سیزده میلادی حسن روحانی «میانه رو» جای احمد‌ی نژاد را گرفت و بار دیگر امید گشوده شدن درهای تجارت به روی صاحبان صنایع فرانسه به یک باره بالا گرفت، ولی مشکل این بود که ده سال دوری از بازار ایران، همه شبکهٔ تجاری فرانسه در این کشور را دچار اختلال کرده بود و اینجاست که بار دیگر در ماه‌های اخیر تلفن‌های شاه پری زنگنه یک لحظه هم خاموش نمی‌شود.