جوانه‌ها: به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛آتنا دائمی فعال مدنی و زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین طی نامه ای در باره حوادث روزهای اخیر نوشت:

مرداد ٩٣بود كه اولين حملات بي رحمانه داعش بر عليه مردم بي گناه و بي سلاح از مناطق كرد نشين سوريه و از كوباني شروع شده بود.در همان روزها حملات اسرائيل عليه مردم غزه انقدر در صدر خبرها بود كه صداي زنان و كودكان محبوس در كوهستان هاي اطراف كوباني به جايي نرسيد، آنقدر بي صدا بودند كه خودكشي را به تجاوز و اسارت ترجيح دادند و خود را از فراز كوه به آغوش مرگ پرت كردند.
جانم آتش گرفت از اين همه ظلم و جنايت و تبعيض، با دوستان تصميم گرفتيم به جاي تماشاچي بودن،براي محكوم كردن اين جنايات در مقابل دفتر سازمان ملل و سفارت تركيه در ايران تجمع كنيم.همان روزها رفتيم و تنها سلاحمان چند نوشته روي كاغذ بود، تعدادمان كم بود و قلبمان مملو از درد،درد عدم استقبال از حركتي مردمي و مسالمت آميز، درد برخورد نيروي انتظامي و امنيتي ها، درد تنها بودن آوارگان،درد سكوت در برابر جنايت ها.به ياد بهار همان سال افتادم كه عده بيشتري خواستيم براي نجات سربازان و مرزبانان وطن كه در گرو گروهك جيش العدل بودند در مقابل سفارت پاكستان تجمع كنيم اما پيش از رسيدن به مقصد با فحش ركيك و باتوم وصداي وحشتناك موتورهاي ضد شورش ماموران امنيتي مواجه شديم.
ما كه به دنبال صلح بوديم ما كه اتفاقاً ضد شورشي بوديم كه سالها پيش تحت عنوان جنگ شيعه و سني بر پاشده بود و تمامي نداشت و ندارد جنگي كه سالهاست منجر به كشته و اعدام شدن هم وطنان كرد و عرب و بلوچ اهل سنت در ايران و گروگان گيري و كشتن و هتك حرمت به شيعه در كشورهاي اهل سنت ميشود.
عاقبت اين اعتراضات مسالمت آميز براي من و امثال من بازداشت بود و زندان .از هر دروغ و افترا و اتهام و نقض قانوني استفاده كردند كه محكوممان كنند به اجتماع و تباني جهت بر هم زدن امنيت كشور!!اسپري رنگمان كه روي ديوارها نوشت نه به اعدام، حكم سلاح عليه امنيت كشور را داشت!در برگه هاي بازجويي مي نوشتم مخالف اعدامم چون اولين حق هر انسان حق حيات است و چون اعدام بازدارنده ى ارتكاب جرم نيست. در همان روزها همين حرفها در مجلس شوراي اسلامي گفته شد و چند ماه بعد مجازات اعدام در خصوص عده اي لغو شد اما نميدانم چرا من مى بايست در سلول هاي انفرادي سپاه ،زير پنجره‌هاي سيماني، تحت شكنجه هاي رواني باشم و به تهديدهاي بازجويان سپاه فكر كنم،
نمي‌دانم چرا براي اين اعتراضها و حرفها تهديد به اعدام شدم،تهديد به تبعيد قرچك، تهديد به بازداشت تك تك اعضاي خانواده ام،در آن روزهايي كه فريادهاي بازجوهاي سپاه در سرم مي پيچيد و با انواع فحش و توهين در دادگاه چند دقيقه اي محاكمه مى شدم، در مقابل چشمانم حكم اعدام ده كُرد به آنها ابلاغ شد و در همان ايام جنازه يكي از همان مرزبانان گروگان گرفته شده به ايران بازگشت و چهار سرباز ديگري كه جان سالم به در بردند تنبيه شدند كه چرا خواب بودند!!!
در آن روزهايي كه ميگفتند زبان كُردي را خدا آزاد كرد فعالان مدني كُرد با انواع اتهامات امنيتي همچنان در زندان بودند و هستند.همان ها كه خواهان تدريس زبان مادري شان در مدارس هستند!در آن روزهاي پر فشار بازجويي ها و سلولهاي انفرادي سپاه ، حملات داعش روز به روز گسترده تر شد و من و امثال من براي حفظ امنيت كشور با اتهامات واهي به حبس سنگين محكوم و همچنان در زندانيم و بايد از جان بگذريم تا از خانواده مان محافظت كنيم!!
و حالا گفته مى شود داعش به تهران رسيد!آن هم با وجود اين همه تدابير شديد امنيتي !!!با شنيدن اين خبر اولين چيزي كه به ذهنم خطور كرد خودزني و مظلوم نمايي بود براي حذف خود از ليست تروريست و حامي تروريست بودن در جهان!جناياتي كه در تهران رخ داد ترقه بازي ناميده شد اما براي من همچنان جنايت است و از سوي هركس و هر گروهي و با هر هدفي كه باشد محكوم است و قرباني كردن مردم بي سلاح براي رسيدن به اهداف سياسي جنايت عليه بشريت است.
حال همان هايي كه در بازجويي ها و دادگاه فرياد مى زدند كه مردم كوباني و سوريه به تو چه! زنان ايزدي به تو چه! سربازان گروگان گرفته شده به تو چه! جنايت داعش به تو چه! جنگ شيعه و سني به تو چه! و صلح به تو چه! امروز براي توجيه در زندان بودنم يا آزار خانواده ام، مرا يا حامي تروريست و داعش معرفي مي‌كنند يا عضو مجاهدين و بهايي و …شايد منظورشان از تروريست كردهاي سرزمينم باشد كه سالها پيش از شكل گيري و اعلام وجود داعش بازداشت شدند و تحت شكنجه هاي وحشيانه و داعش طور و براي دور نگه داشتن عزيزانشان از تجاوز و اسارت و تهديدها به هر اعترافي تن دادند تا سربازان گمنام به رهبرشان بگويند آري همين ها بودند كه امنيت كشور را به خطر انداختند وحالا با اعدامشان كشور در امنيت است!
همان هايي كه دسته جمعي و با استخوان هاي شكسته راهي چوبه دار و حالا در گور خفته اند در حالي داعشي معرفي مى شوند كه سال ها پيش از وجود داعش زنداني و بعد اعدام شدند! يا شايد منظورشان از مجاهدين كساني است كه سال ها پيش بي اينكه حكم اعدام داشته باشند به خاك افتادند و حالا خانواده هايشان بي هيچ سلاحي بازداشت و با اتهام محاربه كه سال ٩٢از قانون مجازات حذف شد همچنان بي هيچ مرخصي سال هاست كه در زندانند در حالي كه طبق قوانين خودشان ميبايست آزاد مي بودند.
و من چون به عنوان فعال حقوق بشر از آنها ياد كردم خيلي طنز آلود هم بي خدا هستم هم مسلمان هم بهايي هم مسيحي و هم شيعه هم سني،هم كُرد هم تُرك،هم مجاهد هم چپ هم اصلاح طلب و…شايد كودك كار هم باشم و بي خبر!
شايد بشود عده اي را با اين حرفها و دروغها گول زد اما ما كه در چنگ شما هستيم و دروغها و تهمتها و شكنجه ها و تهديدهايتان را از نزديك و با تمام وجود لمس كرديم سر سوزني به حرف هايتان اعتماد نداريم.
من آتنا دائمي فعال حقوق بشر كاملاً مستقل از هر بشري فارغ از عقيده و رنگ و نژاد كه مورد ظلم و بي عدالتي قرار ميگيرد حمايت و هر جنايتي عليه بشريت را نيز محكوم خواهم كرد.جنايت رخ داده در تهران را به مردم شريف ايران تسليت عرض مي‌كنم و اميدوارم امنيت و آرامش و صلح حقيقي در ايران عزيزمان حاكم شود.

به کانال جوانه ها در تلگرام بپیوندید
https://telegram.me/javanea