برگرفته از فیسبوک: اصلاً اسلام مذهب دو خدایی است. الله و رحمان دو خدای کاملاً متفاوت بودند. الله خدای اولیه مردمِ بیابان نشین معروف به اعراب عدنانی بود و رحمان خدای یمنی و یا اعراب معروف به قحطانی بود. الله و رحمان از ابتدا هیچ ربطی به یکدیگر نداشتند. محمد خدای رحمان و سوره هایش را از کتاب مسیلمه بن حبیب یمنی که خودش را فرستاده رحمان و رسول رحمان بعد از عیسی میدانست، گرفت. در مسیحیت یمنی عیسی فرستاده رحمان بود. رحمان خدای بخشنده ای بود و احکام مجازات زمینی نداشت. آیاتی نظیر “لا اکراه فی الدین” یا “اگر یکی را بکشی، همه را کشته ای، ” مستضعفین وارثین زمینند” و از این دست آیات از قرآن یا فرقان مسیلمه هستند. محمد به مسیلمه نارو زد و او را کذاب ( دروغگو) خواند. مسلیمه در زمان ابوکر در جنگ یمامه محل اقامتش از خالد ولید شکست خورد. خالد او را بدست وحشی بن حرب داد تا تکه پاره اش کند. وحشی بن حرب برادر ناتنی ابوسفیان بود که جگر حمزه را در جنگ احد از کالبدش درآرود تا هنده زن ابوسفیان آنرا به دندان بکشد. محمد به مدینه که وارد شد و تعدادی دورش جمع شدند و رفته رفته طعم قدرت را که چشید، الله و احکام قتاله اش را وارد میدان کرد. عمده سوره های قتالهٔ قرآن محمد در مدینه “نازل” شده و متعلق به الله هستند. از این نقطه نظر اسلام به لحاظ سیاسی یک مذهب دو منظوره است. تا زمانی که اسلام دستش از حکومت کوتاهست و در اپوزیسیون قرار دارد خدایش رحمانی و اسلامِ طرفدارانش ” اسلام رحمانی” است. منتها وقتی به حکومت دست پیدا میکنند بلافاصله رحمان جایش را به الله میدهد. خمینی هم قبل از اینکه بقدرت دست پیدا کند اسلامش رحمانی بود. علت دوام آوردن اسلام نیز در طول تاریخ همین دو خدایی بودنش است. هم حکومتها اسلامی بودند و هم جنبشهای اجتماعی که علیه حکومتها بر می خاستند..