ایران وایر: مایک پمپيو، رئيس سازمان سیا تایید کرده نامه ای برای قاسم سلیمانی ارسال کرده ولی فرمانده سپاه قدس از گرفتن این نامه خودداری کرده است. نه آذرماه، محمد محمدی گلپایگانی، رئیس دفتر آیت الله خامنه ای گفته بود این نامه در بوکمال سوریه ارسال شده ولی سلیمانی گفته: «نامه تو را نمی گیرم و نمی خوانم و اصلا با این افراد صحبتی ندارم.»

مایک پمپيو که دیروز در بنیاد ریگان سخنرانی کرده، با تایید این خبر، به شوخی گفته این ماجرا موجب دل شکستگی او نشده است. او در این نامه می خواسته به سلیمانی بگوید ایران را در قبال وضعیت سوریه مسئول می داند، درباره حمله به منافع آمریکا در منطقه هشدار دهد و مطمئن شود سلیمانی و رهبر ایران متوجه این موضوع هستند.

در سال های اخیر روایت های متعددی درباره تماس های سلیمانی با آمریکایی ها منتشر شده است. به عنوان نمونه، مرداد ۹۰ خبرهایی منتشر شد درباره اینکه سال ۸۷ ژنرال پترائوس، رئیس وقت سازمان سیا پیامکی از سلیمانی دریافت کرده که در آن آمده بود: «من قاسم سلیمانی هستم، کسی که سیاست های ایران را در عراق، لبنان و غزه و افغانستان تدوین می کند.»

آبان ۹۳، صادق خرازی، سفیر پیشین ایران در لندن در یادداشت کوتاهی نوشت که جان کری، وزیر خارجه وقت آمریکا به محمدجواد ظریف گفته مایل است یک بار هم شده سلیمانی را ببیند و اوباما، رئيس جمهور وقت آمریکا هم به حیدرالعبادی، نخست وزیر وقت عراق گفته سلیمانی دشمن من است ولی برای او احترام ویژه ای قائل هستم. آذر۹۳ هم رسانه های ایرانی گزارش دادند سلیمانی نامه ای به لئون پانتا، وزیر دفاع وقت آمریکا داده و در واکنش به برخی تهدیدها به او گفته «اگر لازم باشد،‌ نزدیک تر هم خواهیم شد.» در این روایت تاکید شده بود علیرغم اینکه در دفتر فرماندهی وزارت دفاع آمریکا در پنتاگون، هفت لایه حفاظتی وجود دارد ولی نامه سلیمانی با آرم سپاه قدس روی میز وزیر دفاع قرار گرفت و کسی متوجه نشد. لئون پانتا هم دیروز در جلسه ای که پمپیو سخنرانی کرده، حاضر بوده ولی درباره چنین روایت هایی حرف نزده است.

اسفند۹۳ هم در فضای مجازی عکس هایی منتشر شد و گفته شد قاسم سلیمانی در مسجدی در هنگام خطبه های نماز ابوبکر البغدادی، رهبر گروه حکومت اسلامی حضور داشته ولی کسی متوجه نشده است. همان زمان یک خبر دیگر هم منتشر شد: هنگامی که هواپیمای فرمانده جدید ارتش آمریکا در افغانستان به زمین نشست، پیامکی دریافت کرد: «به قلمرو من خوش آمدی … قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران.»

دامنه این روایت ها طوری گسترده شد که رسانه های اصولگرا درباره اش هشدار دادند. سایت جهان نیوز ۵ فروردین ۹۴ در گزارشی نوشت این «داستانک ها بیشتر به افسانه می مانند تا واقعیت» و آنها را «داستان سرایی های هدف دار دشمن» خواند.

برای جمع بندی این روایت ها می توان به کاریکاتور جلد هفته نامه The WEEk که ۷ فروردین ۹۴ منتشر شد، اشاره کرد. عمو سام صبح از خواب بیدار می شود و قاسم سلیمانی را می بیند که روی تخت او دراز کشیده و با نگاهی طنازانه به او لبخند می زند. سوژه هفته نامه ویک تایید این روایت ها نیست ولی تصویری که خلق کرده، همان است که مدافعان فرمانده سپاه قدس دوست دارند؛ او تا تختخواب مقام های آمریکایی نفوذ می کند ولی آنها متوجه نمی شوند. این تصویرسازی به طور طبیعی اقتدار این فرمانده سپاهی را تبلیغ می کرد، بی توجهی او به آمریکایی ها و همچنین ترس آمریکایی ها از او.

سه روز پیش هنگامی که رئيس دفتر رهبر جمهوری اسلامی ماجرای نامه رئیس سازمان سیا به قاسم سلیمانی را بیان کرد، واکنش ها دوگونه بود. برخی به روال سابق آن را نمایش اقتدار فرمانده سپاه قدس دانستند و درباره اش نوشتند و برخی آن را سایر روایت های تایید نشده دانسته و با لبخند از کنارش رد شدند.

تایید ارسال نامه از سوی مایک پمپئو فارغ از اهداف و پیامدهای دیپلماتیکش، می تواند به تقویت موضع گروه اول منجر شود. گروهی که شخصیت افسانه وار قاسم سلیمانی را دوست دارد. خبرگزاری فارس دیروز در همین زمینه در گزارشی نوشت اقدام سلیمانی در تحویل نگرفتن نامه رئیس سازمان سیا مشابه رفتار حضرت ابوالفضل بود در قبال شمر؛ تصویرسازی های آشنا و هدفمند.