عصرایران: گویی مسئولان در ساخت کانکس هم دچار غافلگیری شده‌اند و نمی‌دانند چگونه می‌شود مردم شهر کوچکی مثل سرپل ذهاب را صاحب یک کانکس کوچک کنند.

عصر ایران؛ مصطفی داننده- زمین لرزه که آمد همه غافلگیر شدند حتی سازمان مدیریت بحران کشور. گویی کسی باور نمی‌کرد در سرزمین زلزله‌های مرگ‌بار، زلزله هم می‌آید. همه با خیال راحت پا روی پا گذاشته بودند و گذر عمر را به تماشا می‌نشستند. شاید همین خیال راحت بود که سوله ستاد بحران را به برنامه خندوانه اجاره داده بودند.

قهر زمین آمد و کرمانشاه لرزید. سقف خانه‌های قدیمی و جدید بر سر مردم خراب شد. مردم کرمانشاه به ویژه سرپل ذهاب در عرض چند ثانیه تبدیل به زلزله زده شدند.

مردم زلزله زده احتیاج به کمک داشتند. به ویژه آنهایی که دیگر سقفی برای زندگی نداشتند. مردم ایران تا خبر را شنیدند به صحنه آمدند و کار خود را کردند و سیل کمک‌ها به سمت کرمانشاه روانه شد.

چادرها علم شد تا برخی مردم فعلا به این خانه‌های چادر پناه ببرند تا بعد مسئولان فکری به حال خانه آنها کند. بماند که همین چادرها هم به سختی به روستاها رسید و تا مدتی تنها آسمان کرمانشاه سقف مردم زلزله زده باشد.

زلزله بود، سرما بود، کانکس نبود

زمین لرزه در اواخر پاییز آمده بود. آخر پاییز کرمانشاه یعنی زمستان دیگر شهرها. هوا در کرمانشاه سرد و سرد و سردتر می‌شد و مردم چشم انتظار رسیدن کانکس‌هایی که حداقل می‌شود آنجا را گرم کرد و در پناه گرما کمی زندگی کرد.

اگر بگویند با چادر، باران، سرما و زندگی جمله بسازید. من می‌نویسم « زندگی در چادر در فصل سرما و باران سخت است.»

برخی مردم زلزله زده سرپل ذهاب در این سرمای استخوان سوز همچنان در چادر زندگی می‌کنند.

سنجابی فرماندار سرپل ذهاب می‌گوید «تقریبا تمام مردم این شهر همچنان در چادر زندگی می‌کنند و چشم به راه رسیدن کانکس‌ها هستند.»

گویی مسئولان در ساخت کانکس هم دچار غافلگیری شده‌اند و نمی‌دانند چگونه می‌شود مردم شهر کوچکی مثل سرپل ذهاب را صاحب یک کانکس کوچک کنند.

گویی آنها درگیر جلسات متعدد و سمینارهای جهانی هستند تا ببینند چگونه می‌شود مردم زلزله زده را صاحب کانکس کنند.

بی‌کانکسی این روزها مردم سرپل ذهاب نشان می‌دهد، ستاد مدیریت بحران کشور هیچ فکری برای دوران بعد از زلزله ندارد.

نمی‌دانم حالا که زمین لرزه در ایران سفرهای استانی خود را آغاز کرده است این ستاد چگونه می‌‎خواهد خدای ناکرده با زلزله بعدی برخورد کند.

مشخص نیست مردم تا کی باید چشم به راه کانکس بمانند. نمی‌دانم این مردم می‌توانند باور کنند مسئولینی که نمی‌توانند چند کانکس را به یک شهر برسانند، می‌خواهند شهر آنها را از نو بسازند.

مردم زلزله زده در روزهای ابتدایی زمین لرزه داغ دار بودند و بسیاری هنوز نمی‌دانستند چه بلایی به سرشان آمده است اما حالا بعد از گذشت چندین هفته این مردم تازه فهمیده‌اند زمین لرزه با آنها چه کرده است. این مردم این روزها بیشتر احتیاج به کمک دارند. این مردم این روزها بیشتر احتیاج به هم‌دردی دارند. داغ زلزله از یک سوی و سرما از سوی دیگر به آنها فشار می‌آورد.

آقایان مسئول لطفا هرچه زودتر فکری به حال این مردم کنید.

آقایان مسئول لطفا دیگر غافلگیر نشوید.