پیک ایران: جلال پور العجل

* نیروهای شبه نظامی حشدالشعبی (عراقی) به بهانه کمک به مردم سیل زده وارد خاک ایران شدند! در حالی که در پادگان‌های ایران آن قدر سرباز و درجه‌دار و افسر جان بر کف وجود دارد که نیازی به کمک هیچ نیروی خارجی نیست. آوردن امکانات لجستیکی حشدالشعبی برای کمک به سیل زدگان هم مانند زیره به کرمان بردن است زیرا تمام تجهیزات آنها توسط جمهوری اسلامی تهیه و تأمین می‌شوند. علاوه بر این، مردم ایران آنقدر دلسوز و وطن‌پرست هستند که اگر دولت فراخوان می‌داد که به نیروی انسانی نیاز دارد، مردم با جان و دل برای کمک به هموطنان‌شان می‌شتافتند. حرکت خودجوش مردم در روزهای اخیر گواه این مدعاست.

پس موضوع چیست؟

* با سرکوب داعش عملاً نیروهای شبه نظامی وابسته به سپاه قدس تحت عناوین فاطمیون (افغانستانی)، زینبیون (پاکستانی) و حشدالشعبی (عراقی) موجودیت خود را از دست داده‌اند. نخست وزیر سابق عراق از لزوم انحلال حشدالشعبی سخن گفته است. روسیه هم موافق ادامه حضور نظامی ایران در سوریه نیست. بنابراین این نیروها باید سلاح‌های خود را به زمین گذاشته و به کشورشان بازگردند. در حالی که سپاه به این نیروها نیاز دارد و نمی‌خواهد آنها را به راحتی از دست بدهد. زیرا جمهوری اسلامی همچنان از خارج و داخل تهدید می‌شود پس به وجود و حضور این نیروها برای بقای خود نیاز دارد. اما مشکل اصلی محل استقرار این نیروها است.

* طبق اصل یکصد و چهل و ششم قانون اساسی “استقرار هرگونه پایگاه نظامی خارجی در کشور هر چند به عنوان استفاده‌های صلح‌آمیز باشد ممنوع است.” بنابراین سپاه رسماً نمی‌تواند نیروهای شبه نظامی خارجی را حتی برای مقاصد صلح‌آمیز در خاک ایران مستقر کند. پس باید بهانه‌ای برای این کار پیدا کند. شاید امدادرسانی به مناطق سیل‌زده بهانه و فرصت مناسبی برای ورود این نیروها به خاک ایران باشد. تصاویر منتشر شده حاکی از آن است که کمیت و کیفیت این نیروها هم به لحاظ فنی و هم به لحاظ لجستیکی هیچ سنخیتی با گروه‌های امدادرسان ندارد.

* این نیروها که بر خلاف قانون اساسی و بدون کسب مجوز از مجلس وارد خاک ایران شده‌اند برای هدف دیگری آورده شده‌اند. نجاح محمدعلی کارشناس عراقی شبکه من و تو در مصاحبه تلویزیونی با بی‌بی‌سی فارسی روایت جالبی دارد. او می‌گوید “اگر فردا خدای نخواسته علیه ایران حمله نظامی شود از طرف امریکا و از طرف کسانی که می‌خواهند دوباره رضا پهلوی را سر کار بیاورند، من و نیروهای حشدالشعبی حاضریم جانمان را فدای ایران کنیم!”

* واقعیت این است که اگر امریکا بخواهد به ایران حمله نظامی بکند هرگز اشتباهش در عراق را تکرار نمی‌کند و از نیروی پیاده نظام استفاده نخواهد کرد. بدون تردید حمله امریکا برق‌آسا، پُرحجم، تهاجمی، هوایی و عمدتاً بر روی اماکن حساس نظامی و استرتژیک ایران متمرکز خواهد بود. طبیعی است در چنین جنگی حضور نیروهای شبه نظامی بیگانه محلی از اعراب نخواهد داشت. بنابراین حضور این نیروها در خاک ایران قانع کننده به نظر نمی‌رسد.

* شاید سخنان موسی غضنفرآبادی، رئیس دادگاه‌های انقلاب اسلامی تهران، به رمزگشایی این معما کمک کند. ایشان در نطقی اعلام کرد که: «اگر مردم انقلاب را یاری نکنند، حشدالشعبی عراقی، فاطمیون افغانی، زینبیون پاکستانی و حوثی‌های یمنی خواهند آمد و انقلاب را یاری خواهند کرد». اگر این سخنان را در کنار سخنان رهبری در اواخر سال 97 بگذاریم که گفته بود : “نقشه دولت آمریکا لو رفته است و قرار بوده به وسیله تحریم‌ها و اقدامات ضدامنیتی در کشور دودستگی، اختلاف و جنگ گروه‌ها به وجود آورند و عده‌ای را به خیابان‌ها بکشانند و نام آن را هم “تابستان داغ” گذاشته بودند … اگرچه نقشه دشمن لو رفته است، اما همه باید هوشیاری خود را حفظ کنند، زیرا آمریکا، دشمن خبیث و حیله‌گر است و ممکن است قصد فریب داشته باشد تا برای سال ۹۷ جنجال کند، اما مثلاً برای سال ۹۸ نقشه‌ای بکشد”. شاید بتوان به این جمع‌بندی رسید که این نیروها بیشتر با هدف سرکوب اعتراضات داخلی سازماندهی شده باشند.

* از همین حالا مردم تیزی خنجر بیگانگان را پشت قلب خود احساس می‌کنند. نگرانی توأم با عصبانیت و تنفر مردم از حضور نیروهای بیگانه در کشور بی‌دلیل نیست. نظامی که برای سرکوب اعتراضات مردمی در سال 88 بر اساس ادعای سردار همدانی “اراذل و اوباش تهران” را به کار می‌گیرد، از بکارگیری بیگانگان برای سرکوب اعتراضات مردمی هم ابایی نخواهد داشت.

* بنابراین، اولین کاری که نمایندگان مجلس باید با قاطعیت و قید فوریت پیگیری نمایند این است که از سپاه توضیح بخواهند که ورود نیروهای بیگانه به کشور با چه مجوزی صورت گرفته است و این نیروها قرار است در ایران چه خدماتی انجام دهند و قرار است تا کِی و در کجا استقرار یابند