در رسانه‌های آمریکا؛ ایران چه طور برنده جنگ شبیه‌سازی شده با آمریکا شد؟
بی‌بی‌سی: سه تحلیلگر سابق وزارت خارجه و امنیت ملی آمریکا در امور خاورمیانه در نشریه پولتیکو از واکنش به حملات آرامکو نوشته‌اند
ماجرای گفتگوی تلفنی دونالد ترامپ با رئیس‌جمهور اوکراین بر سر تحقیقات از جو بایدن و پسرش در چند روز گذشته داغ‌تر شد تا عصر سه‌شنبه با آغاز تحقیقات رسمی استیضاح رئیس جمهوری آمریکا اوج گرفت و به همین نسبت رسانه‌های آمریکا کانون توجه خود را از ایران و حملات آرامکو به سوی این ماجرای جنجالی تغییر داده‌اند.
با این حال، بسیاری از مقام‌های دولتی سابق و ناظران مسایل خاورمیانه همچنان به رمزگشایی از تبعات جهانی این حملات می‌پردازند، آن هم با نیم نگاهی به پیامدهای مجاورت فیزیکی دونالد ترامپ و حسن روحانی در یک ساختمان؛ مقر سازمان ملل متحد که این هفته میزبان مجمع عمومی رهبران بیش از ۱۹۰ کشور جهان است.
در کنار این موضوع یک خبر دیگر مربوط به ایران هم در رسانه‌های دو سوی اقیانوس آرام داغ شده است؛ صدور حکم نگار قدس‌کنی شهروند ایرانی-استرالیایی در دادگاه ایالت مینه‌سوتا آمریکا.
بن‌بست ترامپ بر سر رویارویی با ایران
آرون دیوید میلر، مقام سابق وزارت خارجه و تحلیلگر برجسته خاورمیانه از اندیشکده ویلسون؛ استون سیمون، مقام سابق کمیته امنیت ملی کاخ‌سفید و ریچارد سوکولسکی، مقام سابق دفتر سیاست‌گذاری وزارت خارجه آمریکا در یادداشتی مشترک که در نشریه پولیتیکو امروز، سه‌شنبه ۲۴ سپتامبر منتشر کرده‌اند به صراحت گفته‌اند: “ممکن است مایک پومپئو گمان کند که جنگ تمام عیار با ایران ایده خوبی است، اما نظر ما منفی است.”
در این یادداشت با عنوان “ترامپ چه گونه می‌تواند از بحران ایران گذر کند؟” این سه تحلیلگر وضعیت فعلی رئیس‌جمهور آمریکا برای واکنش به حملات نفتی عربستان را این چنین ترسیم کرده‌اند: “به لطف بد عمل کردن وزارت خارجه و تاکید بر سیاست فشار حداکثری، حالا آقای ترامپ باید میان بد و بدتر انتخاب کند؛ اگر کاری نکند همه خواهند گفت که ایالات متحده فقط یک ببر کاغذی است و نمی‌تواند از متحدانش در برابر ایران دفاع کند. گزینه نظامی هم که بسیار بدتر خواهد بود چرا که اولا ممکن است هیچ اثربخشی مشخصی نداشته باشد و دوما ممکن است خیلی سریع دامنه تبعات آن از کنترل خارج شود.”
“ما سه نفر روی هم ۸۰ سال برای دولت‌های مختلف آمریکا کار کرده‌ایم و به خوبی واقفیم که چه قدر مهم است که آمریکا برای حفظ اعتبارش خود را “قوی و استوار” نشان دهد اما همزمان معتقدیم تنها راه خروج از این کلاف – اگر راهی باقی مانده باشد – گفتگو و مذاکره است، اگرچه روزنه امید آن بسیار ناچیز می‌نماید.”
“ایران خباثت‌های فراوانی کرده و می‌کند. همچنان با شدت و حرارت به دشمنی با آمریکا و مخالفت با حضور ایالات متحده در خاورمیانه ادامه می‌دهد اما همه اینها نشان از این که ایران به دنبال هژمونی در منطقه است، نیست. در حقیقت ایران حتی اگر بخواهد هم توان اقتصادی و نظامی برای این کار را ندارد.”
در ادامه این سه تحلیلگر امور خاورمیانه نوشته‌اند: “ایران به تاسیسات آرامکو حمله کرد چون اولا آمریکا و عربستان در همکاری با هم صادرات نفت این کشور را تقریبا به صفر رسانده‌اند و تهران بارها گفته بود که اگر نتواند نفت بفروشد نخواهد گذاشت دیگران هم چنین کنند. ایران اوضاع را محک زد؛ با این حملات هم توان نظامی خود را به رخ کشید و هم ضعف دفاعی عربستان را نمایان کرد. همزمان به دولت ترامپ هم این پیغام را فرستاد که یا بیا جلو یا بنشین سرجات… با وجود این، پیغام این حملات به معنای تلاش ایران برای استیلا بر منطقه نیست. به همین علت هم خویشتن‌داری در برابر ایران به معنای چراغ سبز به ایرانیزه کردن جهان عرب یا انقیاد اسرائیل نیست.”
در ادامه این یادداشت مفصل در پولیتیکو که نام سه تحلیلگر برجسته یعنی آقایان میلر، سیمون و سوکولسکی باعث خواهد شد دانه درشت‌های واشنگتن آن را بخوانند، نویسندگان به بحث این روزهای محافل سیاسی پایتخت پرداخته‌اند که طی آن حمله جورج بوش پدر به عراق بعد از اشغال کویت با حملات آرامکو مقایسه می‌شود.
“این دو قابل مقایسه نیستند. آنجا صدام ۱۰۰ هزار نیرو به خاک کویت فرستاد. مردم این کشور را تهدید کرد و تلاش کرد که تمام تاسیسات نفتی این کشور را نابود کند و در نتیجه (با آتش‌زدن چاه‌های نفت کویت) یک فاجعه زیست محیطی پدید آورد. علاوه بر این، تفاوت میان این دو واقعه فقط در درجه‌بندی شدت و میزان وخامت آنها نیست بلکه در آن زمان جورج بوش پدر یک اجماع جهانی پشت خود داشت. جنگ کویت منطقی به نظر می‌آمد. هر چند همان جنگ هم مقدمه‌ای شد بر ورود آمریکا به جنگ با عراق در سی سال گذشته که چند تریلیون دلار خرج بر دست واشنگتن گذاشته و موجب مرگ هزاران آمریکایی و عراقی شده است. یادآوری این چیزها برای آنها که با ایران عداوت دارند شاید مهم باشد.”
اخبار مرتبط
نشریه نومحافظه‌کار نشنال اینترست در چند مقاله جداگانه به جنگ احتمالی با ایران و سناریوهای شبیه‌سازی شده در پنتاگون پرداخته حق نشر عکس National Interest
Image caption نشریه نومحافظه‌کار نشنال اینترست در چند مقاله جداگانه به جنگ احتمالی با ایران و سناریوهای شبیه‌سازی شده در پنتاگون پرداخته
چرا ترامپ باید از جنگ با ایران پرهیز کند؟
هری کازیانیس، کارشناس موسسه نشنال اینترست (که پیش‌تر به بنیاد صلح و آزادی نیسکون شهرت داشت و توسط ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور فقید آمریکا تاسیس شده) در یادداشتی که برای فاکس‌نیوز نوشته گفته دونالد ترامپ تصمیم عاقلانه‌ای گرفته که در پی حملات به تاسیسات نفتی عربستان سعودی، به ایران حمله نظامی نکرده است.
آقای کازیانس معتقد است: “با وجود همه رفتارهای اخیر ایران از جمله حمله به تاسیسات نفتی، حمله به نفتکش‌ها و ساقط کردن پهپاد آمریکایی … دونالد ترامپ با هوشمندی واقف است که جنگ با ایران نبردی بسیار خونین خواهد بود… معتقدم تا او (دونالد ترامپ) را در گوشه دیوار گیر نیاندازند حاضر به آغاز جنگ نخواهد شد.”
“من بارها در راستای کار تحقیقاتی که در اندیشکده نشنال اینترست می‌کنم در نبردهای شبیه‌سازی شده با ایران جنگیده‌ام… یکی از آنها، در سال ۲۰۱۳ بود که یک گروه از کارشناسان غیرجناحی یک نبرد آزمایشی برابر ایران را بر اساس داده‌های نظامی موجود شبیه‌سازی کردند….”
هری کازیانس در ادامه یادداشت خود از سناریوی این جنگ شبیه‌سازی شده می‌نویسد و آغاز آن را چنین توصیف می‌کند:
ایران از افزایش حضور نظامی آمریکا در منطقه عصبانی شده
آمریکا اخیرا در پاسخ به توان زیردریایی‌های جدید ایران و افزایش سامانه‌های موشکی این کشور به خلیج فارس نیرو اعزام کرده است
ایران شروع به آزمایش موشکی می‌کند… موشک‌های قاره پیما و میان‌برد
ناو آمریکایی برای ضرب شست نشان دادن به ایران یکی از این موشک‌ها را که به نزدیکی ناو پرتاب شده ساقط می‌کند
ایران در پاسخ اعلام “منطقه کشتیرانی ممنوع” می‌کند و می‌گوید برای یک مانور نظامی آب‌های خود را بروی تردد بین المللی می‌بندد، اما مشکل اینجاست که این محدوده شامل تنگه‌هرمز هم می‌شود
بازار نفت بهم می‌خورد؛ بهای نفت بالا می‌رود. اقتصاد جهانی به شدت پریشان می‌شود
آمریکا ضرب الاجل ۲۴ ساعته برای باز کردن تنگه هرمز تعیین می‌کند
ایران نه تنها عقب‌نشینی نمی‌کند بلکه زمان مانور را بیشتر می‌کند و شروع به آزمایش موشک‌های جدید ضد ناو خود می‌کند
آمریکا حمله می‌کند. زیردریایی‌های اتمی آمریکا با موشک‌های کروز همه آنچه از نیروی دریایی ایران در تنگه هرمز است نابود می‌کنند
آمریکا همچنین به تاسیسات نظامی و هسته‌ای ایران حمله می‌کند. همه چیز به نفع آمریکاست
اما ایران که زخم خورده برای مقابله، ناو هواپیمابر آمریکا را که نماد قدرت نظامی اوست هدف می‌گیرد
ایران ۱۰۰ موشک به سوی یو.اس. دیسترویر شلیک می‌کند
سپر موشکی ناو دچار استیصال می‌شود. ناو هواپیمابر منهدم می‌شود و ۲۰۰۰ نیروی آمریکایی کشته می‌شوند؛ بزرگترین تلفات آمریکا بعد از حملات ۱۱ سپتامبر
ایران که می‌داند باید منتظر پاسخ سهمگین آمریکا باشد تصمیم می‌گیرد پیش‌دستی کند و به همه پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه حمله کند
آقای کازیانس که از سردبیران نشریه نومحافظه‌کار نشنال اینترست هم هست در ادامه تجربه حضور خود در این جنگ شبیه‌سازی شده با ایران می‌نویسد: “بعد از پنج روز، مهلت برنامه تمام شد و ما نتوانستیم مابقی جنگ را ادامه دهیم… این شبیه‌سازی‌ها همیشه محدودیت زمانی دارد.. پیش از اتمام آن با این سوال روبرو شدیم که حالا آمریکا باید چه کند؟ نیروهایش در منطقه در حال کشته شدن‌اند….”
“من در طول چند سال گذشته بارها در این جنگ‌های شبیه‌سازی علیه ایران شرکت کرده‌ام و همیشه وضع همین بوده؛ یعنی هیچ وقت تا پایان مهلت برنامه، پیروزی قاطعانه و نهایی برای آمریکا وجود نداشته مگر این که آمریکا دائما نیروی بیشتری برای نابود کردن کامل توان نظامی تهران به کار بگیرد؛ که آن هم ماه‌ها و سال‌ها به طول می‌انجامد.”
این تحلیلگر موسسه نشنال اینترست در پایان نتیجه‌گیری کرده: “آیا جنگ واقعی به این شبیه‌سازی‌ها (که بر اساس داده‌های واقعی تهیه شده‌اند) شباهتی خواهد داشت؛ هیچ کس به یقین پاسخ را نمی‌داند؛ اما چرا که نه؟ توصیه من به پرزیدنت ترامپ این است با دقت تمام به همه جوانب فکر کن و اگر خواستی حمله کنی با تمام قوا و به طور استیصال‌آوری این کار را بکن.”
پیام برای این مطلب مسدود شده.