مجتبی واحدی: در روزهای گذشته تعدادی پیام از جوانانی دریافت کردم که اغلب آنها در داخل کشور حضور دارند. موضوع آن پیام ها درخواست پشتیبانی از حرکتی بود که برای روز بیست و یکم خرداد ماه ـ سه شنبه هفته جاری ـ پیش بینی شده است . البته به نظر می رسد سرگرمی اغلب رسانه ها به نمایش انتخابات وحواشی آن ، فرصت مناسبی باقی نگذاشته است تا جوانانی که بدون هیچگونه وابستگی حزبی برنامه های اینچنینی طراحی می کنند بتوانند ایده های خلاقانه خویش را با هموطنان در میان بگذارند . لذا نمی توانم ارزیابی دقیق از میزان انعکاس این برنامه و موفقیت احتمالی آن داشته باشم . اما بر این باورم که فارغ از نتیجه احتمالی ، بایستی تلاش مستقل جوانان را ارج نهاد . همچنین نمی توانم تأسف خود را از فرصت سوزی های آگاهانه و ناخود آگاه که در واقع موجب رفع نگرانی خامنه ای و عوامل اوست مخفی نمایم. به خصوص بعد از قدرت نمایی موفق و خود جوش هموطنان اصفهانی ، انتظار می رفت ابتکار گروهی از جوانان برای بهره گیری از فرصت «‌مسابقه فوتبال سه شنبه ۲۱ خرداد » با استقبال همه «‌هوشمندان فرصت ساز » مواجه شود. اما این اتفاق نیفتاد تا بار دیگر ثابت شود آنچه رفع « شر» و « ننگ » خامنه ای از سر ایران و ایرانیان را به تعویق می اندازد نه «قدرت رو به زوال او» بلکه «بی برنامگی یا عدم اعتماد گروههای مختلف اپوزیسیون به یکدیگر» است.

سه شنبه هفته گذشته تشییع جنازه مرحوم آیت اله طاهری اصفهانی ، فرصت پیش بینی نشده ای برای هموطنان اصفهانی فراهم نمود تا پس ازمدت ها، بدون ممانعت نیروهای اطلاعاتی و امنیتی دور هم جمع شوند وهمانگونه که پیش بینی می شد لرزه ای شدید بر پیکر خامنه ای بیندازند. اولین پیامد این « لرزش » آن بود که مزد بگیران رهبر با به جان خریدن یک رسوایی دیگر، از برگزاری مراسم ترحیم برای آقای طاهری در قم جلوگیری کردند تا لرزه ای جدید را تحمل نکنند. البته مرحوم طاهری به خاطر پیشتازی در شناخت خامنه ای و افشای او ، از احترام ویژه ای برخوردار بود و همین امر ، شکوه خارق العاده در بدرقه پیکر او را موجب شد اما به یقین هر بهانه دیگری هم که «گردهم آمدن غیر حکومتی » را در برای مردم امکان پذیر کند به فرصتی برای ابراز انزجار از حکومت فاسدو جائر فعلی تبدیل خواهد شد. از همین زاویه می توان به مسابقه فوتبال روز سه شنبه نگاه کرد. برخی از افراد و تعدادی از وبلاگ ها ، خواستار تجمع در آن روز و سردادن شعار هایی به ویژه برای ابراز مخالفت با سیاست های خارجی جمهوری اسلامی شده اند. اما به گمان من تعیین شعارهای حساسیت بر انگیز برای روز سه شنبه ضرورتی ندارد و چنانچه بتوان در فرصت کوتاه باقی مانده ، تعداد بیشتری از هموطنان را به حضور در اطراف محل برگزاری مسابقه دعوت کرد هدف پیشنهاد دهندگان ، محقق خواهد شد، زیرا بدون آنکه خطری را متوجه کسی کند بار دیگر زبونی حکومت برای هموطنان در داخل و ناظران خارجی ، آشکار می گردد.

من اغلب دعوت کنندگان به حضور اعتراضی در حاشیه مسابقه فوتبال روز سه شنبه و حامیان آنها را نمی شناسم. اما بر این باورم که این دعوت از نظر فرصت شناسی و بی خطر بودن برای حاضران، بسیار هوشمندانه است و لذا به سهم خود برای انعکاس وسیع تر این دعوت ، تلاش خواهم کرد . از همه دوستانی هم که این پیشنهاد را می پسندند تقاضا می کنم از حدود پنجاه ساعت فرصت موجود برای گسترش این دعوت بهره گیری نمایند. یقین دارم بهره گیری از این فرصت، لرزه ای آزار دهنده بر پیکر سرکوبگران جمهوری اسلامی خواهد انداخت و امید ها را در جوانانی که از اپوزسیون سنتی و «اپوزیسیون نمایان حامی جمهوری اسلامی» سر خورده شده اند زنده خواهد کرد.